رابطه جنسی بعد از درمان زگیل تناسلی به چه صورت ادامه می یابد؟ آیا باید نگران فعالیت های جنسی خود بعد از درمان زگیل تناسلی باشیم؟ این ویروس چه تاثیری بر روی زندگی فرد دارد؟ در این مقاله به این سوالات پاسخ داده شده است.

اول از همه باید بگوییم که نگران نباشید. ابتلا به زگیل تناسلی از مواردی است که حتما باید بدون احساس خجالت، راجع به آن با پزشکتان صحبت کنید. احتمال زیادی وجود دارد که این بیماری آنقدر که شما فکر می‌کنید، جدی نباشد. بله، درست است که ابتلا به انواع خاصی از زگیل تناسلی می‌تواند منجر به ابتلا به سرطان شود. حتی اگر زگیل تناسلی تبدیل به سرطان شود؛ باز هم می‌توان با انجام آزمایش‌های منظم آن را تشخیص داد و درمان کرد (یا حتی از آن پیش‌گیری کرد).

با شنیدن این خبر شگفت‌زده خواهید شد که در واقع بیشتر افرادی که از لحاظ جنسی، فعال هستند؛ می‌توانند ویروس زگیل تناسلی داشته باشند و آن را منتقل کنند. در حال حاضر حدود ۷۹ میلیون آمریکایی به این ویروس مبتلا هستند. قطعا هنوز هم می‌خواهید برای درمان این بیماری کاری انجام دهید. برای خلاص شدن از شر زگیل تناسلی باید به یک متخصص درمان زگیل تناسلی مراجعه کنید. اگر چه این زگیل‌ها می‌توانند خودبه‌خود بهبود یابند؛ اما معمولا برای بهبودی کامل آنها زمان زیادی لازم است و همیشه خطر ابتلای دوباره به آن نیز وجود دارد. احتمال دارد پزشک بخواهد برای اطمینان بیشتر سلولهای پیش‌ سرطانی آن دسته از زنانی که نتیجه غیرعادی از آزمایش پاپ اسمیر دریافت کرده باشند را بررسی کند.

تاثیر ویروس زگیل تناسلی بر زندگی جنسی فرد

اگرچه تصمیم راجع به این موضوع کاملا شخصی است ولی ما به شما توصیه می‌کنیم که اگر به این ویروس مبتلا شده‌اید، به همسر خود بگویید. این نکته را به خاطر داشته باشید که شما هیچ کار اشتباهی انجام نداده‌اید و لازم نیست برای هیچ چیز عذرخواهی کنید. بهتر است قبل از مطلع کردن همسرتان، کمی راجع به این ویروس مطالعه کنید تا بتوانید به سوالات او پاسخ دهید.

راه های انتقال ویروس

ویروس زگیل تناسلی می‌تواند از راه تماس پوستی با واژن یا برقراری رابطه جنسی دهانی منتقل شود؛ یعنی راه‌های انتقال این ویروس شامل موارد زیر است:

تماس آلت جنسی با واژن

تماس آلت جنسی با مقعد

تماس دستگاه تناسلی با دهان

اگر نگران انتقال این ویروس به شریک جنسیتان هستید؛ می‌توانید برای کاهش خطر ابتلا به عفونت، از کاندوم یا کاندوم دهانی استفاده کنید. پس از مطلع کردن همسرتان، تصمیم برقراری رابطه جنسی به هر دو نفرتان بستگی خواهد داشت. از آن‌جایی که معمولا این بیماری مسری است؛ ممکن است ترجیح دهید ابتدا این بیماری را درمان کنید. ممکن است متخصص پوست به شما توصیه کند که زگیل‌ها را فریز کنید ( روش کرایوتراپی ) یا تا زمان نابودی کامل زگیل‌ها، کرم تجویزشده او را به طور منظم روی آن‌ها بمالید. احتمال دارد پزشک برای درمان زگیل‌های تناسلی حادتر برای نابودی بافت این زگیل‌ها، استفاده از تری‌کلرواستیک‌اسید یا پودوفیلین (مایعی که زگیل‌ها را از بین می‌برد) را تجویز کند. در برخی از این روش‌های درمانی باید در بازه‌های زمانی مشخص‌شده به پزشک خود مراجعه کنید. همچنین می توانید مقاله ی پماد زگیل تناسلی را در این سایت مشاهده کنید.

اگر بدون هیچ نشانه و علامتی به ویروس زگیل تناسلی مبتلا شوید؛ هم‌چنان احتمال دارد این عفونت را به همسرتان انتقال دهید. دوباره باید ذکر کنیم که حدود ۹۰% بیماران مبتلا به زگیل تناسلی خود به‌ خود بهبود می‌یابند و مبتلا به سرطان هم نمی‌شوند. در نتیجه خیلی کم پیش می‌آید که ابتلا به این ویروس بتواند تاثیر بدی روی سلامت همسرتان بگذارد. ممکن است برخی افراد نگران این باشند که ویروس زگیل تناسلی را به شریک جنسی خود انتقال دهند و شریک جنسیشان نیز دوباره این ویروس را به خود شخص انتقال دهد و این روند تبادل ویروس ادامه یابد. لازم نیست نگران باشید: اگر یک بار به این ویروس مبتلا شوید، دیگر به آن مبتلا نخواهید شد. البته باید این نکته را به خاطر بسپارید که از آن‌جایی که ویروس زگیل تناسلی انواع مختلفی دارد؛ ممکن است بعدها به نوع دیگری از این ویروس مبتلا شوید.

نگرانی از زگیل تناسلی و رابطه جنسی

اگر همسرم مبتلا به ویروس زگیل تناسلی باشد، باید چه کنم؟

ممکن است در حال حاضر همسرتان کمی نگران و سراسیمه باشد. اگر او تشخیص خود را با شما در میان بگذارد یعنی به شما اعتماد دارد و برایش مهم هستید. پس شما هم به گونه‌ای با او برخورد کنید که بفهمد به او اعتماد دارید و برایتان فرد مهمی است. بهتر است در مرحله اول بفهمید که ویروس زگیل تناسلی چیست و چگونه پیشرفت می‌کند. این ویروس که با نام ویروس پاپیلوما انسانی هم شناخته می‌شود؛ یکی از رایج‌ترین عفونت‌های جنسی قابل انتقال از راه رابطه جنسی است و بیش از ۱۰۰ نوع مختلف از آن شناخته‌ شده است. اگرچه این ویروس می‌تواند تبدیل به سرطان شود اما ۹۰% بیماران مبتلا به آن، خود به خود بهبود می‌یابند (حتی بدون این‌که هیچ نشانه و علامتی داشته باشند). معمولا مدت زمان بهبود یافتن بیماران بین یک تا دو سال است.

آیا داشتن زگیل تناسلی نشانه ی خیانت است؟

باید بدانید که ابتلا به ویروس زگیل تناسلی به معنای خیانت، بی‌وفایی یا بی‌بند و باری شریک جنسیتان نیست. حتی افرادی که تنها یک شریک جنسی دارند هم می‌توانند به این بیماری مبتلا شوند. در واقع افرادی که از لحاظ جنسی فعال باشند، می‌توانند از طریقی این ویروس را به دیگران منتقل کنند.

آیا این ویروس با دست زدن هم منتقل می شود؟

ویروس زگیل تناسلی می‌تواند از راه تماس پوستی و برقراری رابطه از طریق اندام‌های جنسی، مقعد یا دهان منتقل شود. حتی این ویروس می‌تواند از راه تماس دست با اندام جنسی نیز به فرد دیگر سرایت کند. بنابراین اگر همسرتان مبتلا به این ویروس شده باشد؛ شانس ابتلای شما به آن نیز بالاست. البته این به آن معنا نیست که باید تا آخر عمرتان مجرد باقی بمانید. از آن‌جایی که احتمال تبدیل این بیماری به سرطان خیلی کم است و از آن‌جایی که بیشتر سرطان‌ های مرتبط با این ویروس می‌توانند درمان شوند (یا حتی زودتر پیشگیری شوند)؛ احتمالا برقراری رابطه جنسی مشکل خاصی ایجاد نخواهد کرد. اگر همسرتان زگیل تناسلی دارد، احتمال این‌که ویروسی که به آن دچار شده، پیش سرطانی باشد؛ بسیار کم است. البته باز هم تاکید می‌کنیم که زگیل تناسلی مسری است و سازگاری با آن مشکلات و عواقبی خواهد داشت. اگر از قبل با زگیل تناسلی همسرتان تماس داشته‌اید، احتمالا چند هفته تا چند ماه بعد نشانه‌های ابتلا به این بیماری را در خود مشاهده خواهید کرد. اگر این علائم را مشاهده کردید، نگران نباشید. فقط کافی است به یک متخصص مراجعه کنید.

اگر قصد برقراری رابطه جنسی دارید اما نگران خطر عفونی شدن آن هستید؛ می‌توانید از کاندوم یا کاندوم دهانی استفاده کنید. اگرچه استفاده از این موارد هم نمی‌تواند تضمینی برای پیش‌گیری از ابتلا به ویروس زگیل تناسلی باشد اما خطر عفونی شدن آن تا حد زیادی کاهش می‌یابد. کاندوم نمی تواند به طور کامل از انتقال ویروس اچ پی وی جلوگیری نماید.

کارهای مورد نیاز برای کاهش شانس ابتلا

حتی اگر خودتان و همسرتان به این ویروس مبتلا نباشید، باز هم احتمال این که هر دو نفرتان از طریقی به این بیماری دچار شوید؛ وجود دارد. اگر کمتر از 26 سال سن داشته باشید، می‌توانید واکسن HPV تزریق کنید. تزریق این واکسن از ابتلا به انواع خاصی از ویروس‌های زگیل تناسلی جلوگیری می‌کند. در میان این ویروس‌ها، ویروس زگیل تناسلی و سرطان هم وجود دارند (البته اگر بیشتر از ۲۶ سال سن داشته باشید، باز هم می‌توانید این واکسن را تزریق کنید. فقط باید قبل از آن با پزشکتان مشورت کنید). اگر بیشتر از ۱۵ سال داشته باشید، باید این واکسن را در سه دوز در طی شش ماه تزریق کنید. اگر از قبل مبتلا به ویروس زگیل تناسلی باشید، تزریق این واکسن آن را درمان نمی‌کند ولی می‌تواند از ابتلای دوباره به آن در آینده جلوگیری کند.

داشتن رابطه جنسی ایمن نیز یکی دیگر از راه‌ های موثر برای پیشگیری از ابتلا به ویروس زگیل تناسلی است. استفاده از کاندوم یا کاندوم دهانی می‌تواند میزان تماس پوستی را به حداقل برساند و احتمال ابتلا به این ویروس را نیز به حداقل برساند. قطعا پرهیز از برقراری رابطه جنسی راه مطمئنی برای ابتلا به ویروس زگیل تناسلی نیست. در ضمن برقراری رابطه جنسی با افراد متعدد، خطر ابتلا به این ویروس را افزایش می‌دهد. بهتر است که زنان هر سه سال یک بار، آزمایش پاپ اسمیر بدهند تا احتمال وجود سلول‌ های پیش‌سرطانی در بدنشان بررسی شود. در این صورت اگر فردی مبتلا به ویروس پیش سرطانی زگیل تناسلی باشد، در سریع‌ترین زمان ممکن می‌توان آن را تشخیص داد و نسبت به درمان آن اقدام کرد. بیماری ویروس زگیل تناسلی از رایج‌ترین بیماری‌های آمیزشی است اما در عین حال درمان این بیماری نیز بسیار ساده است. نیازی نیست که از ترس ابتلا به این بیماری از عاشق شدن یا برقراری رابطه جنسی پرهیز کنید؛ فقط باید صادق و باهوش باشید و از خودتان و عزیزانتان مراقبت کنید. به‌هرحال احتمالا موثرترین راهکاری که می‌توان در زندگی به کار برد، همین راهکار باشد.

رابطه جنسی بعد از انجام کرایوتراپی

زنان

پس از درمان زگیل های واژن یا دهانه رحم، به موارد زیر توجه نمایید:

ممکن است برای ۱-۳ هفته، ترشح واژینال آبکی داشته باشید.

به مدت ۲ تا ۳ هفته باید به جای تامپون از دستمال های بهداشتی استفاده نمایید.

تا زمان بهبودی ناحیه تحت درمان، معمولاً طی ۱ تا ۳ هفته، از برقراری رابطه جنسی با دخول یا دوش گرفتن خودداری کنید.

مردانی که تحت درمان زگیل های تناسلی در ناحیه آلت، بیضه یا مجرای ادرار قرار می گیرند، باید تا زمان بهبودی ناحیه تحت درمان و از بین رفتن درد، از برقراری رابطه جنسی با دخول خودداری کنند که معمولاً، بسته به اندازه محدوده تحت درمان، ۱ تا ۳ هفته طول می کشد.

کرایوتراپی به معنی فریز کردن ضایعات پوستی مثل خال،زگیل،کک ومک و میخچه و دیگر ضایعات پوستی است. کرایوتراپی به وسیله دستگاه کرایو انجام می شود، مخزن این دستگه حاوی ازت مایع یا نیتروژن مایع است. شایع ترین ماده کاربردی در کرایوتراپی ،نیتروژن مایع با درجه حرارت 196- درجه سانتیگراد است . ازت مایع در این دستگاه باعث تولید سرما شدید می شود که زمانی که روی ضایعه مورد نظر اسپری می شود دمای ضایعه را به سرعت وب ه مقدار قابل توجهی پایین می آورد، این امر باعث فریز شدن و مرگ سلولی ضایعه می شود. این روش به صورت سرپایی انجام می شود و حدود یک ساعت زمان می برد.کرایوتراپی عوارضی بعد از اسپری کردن ندارد، البته سوزش و درد ناحیه ممکن است در بعضی افراد پیش بیاید که امری طبیعی است. معمولا نیاز به مراقبت خاصی ندارد فقط فرد بیمار باید از دستکاری کردن آن محل اجتناب کند.

اگر بعد از گذشت چند روز علائم غیر عادی دیده شود مثل تورم بیش از حد، خونریزی و حتی درد شدید، مراجعه به متخصص پوست ضروری است. بعد از کرایوتراپی ضایعه پوستی به صورت تاول سفید یا قرمز و یا حتی کبودی مشاهده می شود و سپس بعد از پوسته پوسته شدن از پوست به طور کامل جدا می شود. بیشتر اوقات افراد نیاز به تکرار فریز کردن دارند. ممکن است بعد از گذشت چندین هفته هنوز اثراتی مثل رنگ پریدگی، بی حسی و ریزش موی آن منطقه از بین نرود اما جای هیچ گونه نگرانی نیست تمام این علائم طی چند ماه کاملا از بین می روند. در طی این مدت بدن بیمار با تولید سلول های جدید، بافت جدیدی را روی محل مورد نظر جایگزین می کند، تا اثری از هیچ گونه لک و ضایعه ای روی پوست باقی نماند .جز در موارد معدودی که فقط محل درمان به صورت لکه سفید کم رنگ باقی می ماند.

مراقبت های بعد از کرایوتراپی

بعد از انجام کرایوتراپی لازم است توسط فرد مراقبت هایی صورت گیرد که در ادامه مطلب به بیان توضیحاتی در رابطه با این مراقبت ها پرداخته می شود .

۱– شستشوی زخم بعد از کرایو

فرد باید به محض اجازه پزشک، زخم خود را با آب گرم و صابون آنتی باکتریال پاک سازی کند. ناحیه درمان شده باید از روز پس از فرایند به صورت روزانه به وسیله آب و صابون فاقد رایحه شسته شود. آن ناحیه باید بدون پوشش رها شود. در صورت وجود ترشحات می توان آن ناحیه را با یک بانداژ پوشاند. در صورتی که قسمت درمان شده دچار دلمه شود می توان تا هنگامی که از بین برود بر روی آن وازلین اعمال کرد.  همچنین او می تواند با خیس کردن یک گاز استریل به وسیله هیدروژن پراکسید و مالیدن آن به آرامی بر روی زخم، پوست و دلمه های ناشی از زخم را بردارد.

۲– پانسمان زخم

فرد باید پس از پاک سازی زخم فورا بانداژ خود را عوض کرده و تا هنگام التیام زخم آن را پوشیده نگه دارد. در برخی موارد، ممکن است فرد در چند روز تا چند هفته اول پس از عمل کرایو ،نیاز به استفاده از یک بانداژ هیدرواکتیو داشته باشد. این بانداژ حاوی موادی است که سرعت بهبود زخم را بیشتر کرده و از عفونت جلوگیری می کند.

۳– جلوگیری از ایجاد عفونت

بیمار باید با پاک سازی تاول ها و زخم های باز شده به صورت دو بار در هفته و به وسیله صابون آنتی باکتریال از ابتلا به عفونت جلوگیری کند. همچنین پیشنهاد می شود که قبل از اعمال یک بانداژ تازه، مقدار کمی ژل پترولیوم به محل اضافه شود.

۴– مصرف داروهای تجویز شده

بیمار باید دارو های تجویز شده توسط پزشک، مانند مسکن ها و آنتی بیوتیک ها را مصرف کند. فرد می تواند جهت تسکین درد های خفیف از استامینوفن بدون نسخه هر سه تا چهار ساعت استفاده کند.

۵– مراجعه به پزشک برای بررسی زخم ها

فرد باید در ملاقات های برنامه ریزی شده با پزشک شرکت کرده و در صورت ابتلا به تاول، تورم، خونریزی، قرمزی یا ترشح در نزدیکی ناحیه زخم قبل از ملاقات بعدی با پزشک تماس گیرد. در صورتی که بیمار به تب یا دردی شدید مبتلا شود باید فورا با پزشک خود تماس گیرد. در صورت خونریزی شدید فرد باید فورا به دنبال مراقبت های اورژانسی پزشکی باشد.

۶– جلوگیری از خونریزی

در صورت بروز هر گونه خونریزی، باید با استفاده از یک گاز تمیز به مدت ۱۵ دقیقه بر روی آن ناحیه محکم فشار داده شود. در صورت متوقف نشدن خونریزی، این مرحله باید تکرار شود. در صورتی که پس از تکرار این مرحله خونریزی متوقف نشود باید با مطب پزشک تماس گرفته شود.

۷– استفاده نکردن از صابون های رایحه دار در محل

تا زمانی که ناحیه درمان شده بهبود نیافته است نباید از صابون های رایحه دار، آرایش یا لوسیون ها استفاده شود. این بهبود حداقل 10 روز پس از فرایند به طول می انجامد. احتمال دارد تعدادی از مو های ناحیه درمان شده ریزش کرده و این ریزش به صورت دائمی باشد. ریزش موها به عمقی از پوست بستگی دارد که سرما به آن نفوذ کرده است. هنگامی که ناحیه درمان شده بهبود یافت، جهت محافظت از آن در برابر تشکیل جای زخم باید مقدار زیادی ضد آفتاب با عدد SPF حداقل 30 اعمال کرد. SPF واحد میزان عامل محافظت کننده در برابر آفتاب می باشد. ممکن است تا حداکثر یک سال پس از انجام فرایند تغییر رنگی در ناحیه درمان شده به وجود آید. این تغییر رنگ می تواند شامل قرمز شدن، صورتی شدن و تیره تر یا روشن تر شدن پوست شود. امکان دارد برخی افراد این تغییر رنگ را حتی برای مدتی بیشتر و یا به صورت دائم داشته باشند.

۸– مراقبت هنگام بروز علائم

در صورت داشتن موارد زیر باید با پزشک یا پرستار خود تماس گرفته شود:

دمای بدنی ۳۸ درجه یا بالا تر

لرز

داشتن هر کدام از علائم زیر در ناحیه درمان شده یا اطراف آن:

قرمزی یا تورمی که وسعت آن به نواحی درمان نشده پوست نیز کشیده شود

افزایش درد یا ناراحتی در ناحیه درمان شده

گرم یا سفت بودن پوست ناحیه درمان شده

افزایش ترشحات زرد یا سبز از ناحیه درمان شده

بوی بد

خونریزی که پس از اعمال فشار بر روی آن متوقف نمی شود.

مطلب مرتبط: کرایوتراپی بهترین راه درمان زگیل تناسلی

بعد از کرایوتراپی احتمال بروز تاول بسیار زیاد می باشد، این تاول های در برخی از موارد به رنگ سفید می باشند و در برخی موارد دیگر به علت خونریزی قرمز یا بنفش هستند نگرانی در رابطه با این تاول ها نداشته باشید طبیعی می باشد . در صورتی که ناحیه تحت درمان در اطراف چشم باشد ممکن است در صبح بعد از عمل با پف چشم رو برو شوید . تورماتی که بعد از کرایوتراپی مشاهده می شود به مرور زمان بهبود می یابند . با گذشت زمان در ناحیه ای که کرایوتراپی شده است پوسته پوسته شدن رخ می دهد و به مرور زمان تاول ایجاد شده خشک می شود .

اسکین تگ، يک ضایعه پوستی همرنگ پوست است که يک مقدار پررنگ تر از زگيل تناسلی ميباشد که بعضي از افراد، آن را با زگیل های تناسلي اشتباه ميگیرند.که قسمت تناسلی، شکم و کشاله ران هم می تواند درگیر این ضایعه پوستی خوش خیم شود و درمان این دو ضایعه پوستی با هم فرق دارد.
هرچند که نمی توان نظر کلی در این زمینه صادر کرد اما اکثرا بعضي اسکین تگ ها دارای پایه های بلند و به حالت آویزان تر ميباشند در حالی که شکل ظاهری اسکین تگ های کوچک و با پایه های پهن، بیشتر شبیه زگیل است و به سختی می توان تفاوت این 2 را بدون بررسی های آزمایشگاهی تشخیص داد.

برخی علائم انواع اسکین تگ

اسکین تگ، ضایعات بسیار بی خطری هستند که مسری نیستند. زگيل تناسلی ممکن است در ظاهر فرد علائمی نداشته باشد ولی ویروس عامل زگیل تناسلی را بدون هیچ علامتی دفع کند. در خانمها نیز ممکن است زگیل در قسمت داخلی دستگاه تناسلی باشد و گاهی با خونریزی خود را نشان دهد.

قسمت های درگير شونده ی اسکين تگ

به طور کلی، رابطه قابل توجهی بین چاقی، مقاومت به انسولین و ابتلا به اسکین تگ وجود دارد بنابراین افراد چاق و آنهایی که چین های بیشتری در بدنشان وجود دارد، بیشتر از سایر افراد به اسکین تگ مبتلا می شوند گردن، زیربغل ها، کشاله ران و در مواردی هم ناحیه تناسلی ايجاد می شود.

اکثرا بايد، اشخاص دچار ضایعات پوستی همرنگ پوست باید برای تشخیص نوع ضایعه پوستی، به متخصص پوست بروند تا با تشخیص درست، درمان مناسبی برای آنها در نظر گرفته شود. بعضي اوقات ویروس HPV یا زگیل هم روی برخی از انواع اسکین تگ وجود دارد و گاهی افتراق بالینی این 2 نوع ضایعه از هم بسیار سخت می شود. به همین خاطر می گوییم خود فرد نمی تواند تفاوت بین این 2 زائده پوستی را مشخص کند.

آزمايش هاي مشخص کننده اسکین تگ
انجام آزمایش های پاتولوژی، آزمایش های ویروس شناسی برای تشخیص ابتلا به زگیل تناسلی برای افتراق زگیل تناسلی از اسکین تگ تناسلی لازم مي باشد.

اقدامات پيشگيرانه برای خانم ها

مشکلات بهداشتی و سلامتی مبتلا شدن به زگیل تناسلی می تواند غیر قابل جبران باشند، پس اطلاع رسانی صحیح و اقدامات مناسب از جمله واکسیناسیون در پیشگیری از ابتلا به این بیماری دارای اهمیت بسياري است. خانمها باید مد نظر داشته باشند که بهترین اقدام، انجام حداکثر تلاش برای جلوگیری از ابتلا به این ویروس است و در این میان هیچ چیزی بر سلامتی انسان اولویت ندارد.
1) اگر خانمی مشکوک به این است که شايد آلوده به ویروس HPV می باشد، باید حتما آزمایش مربوطه را انجام و با پزشک متخصص مشورت کند.
2) اگر خانمی چند سال پس از ازدواج دچار زگیل تناسلی شود بلافاصله حتما اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب را که در مقالات بصورت مفصل به آنها پرداخته شده است را انجام دهد.
3) اگر دختر خانم مجرد و سالم تصور نمايد پس از ازدواج ویروس HPV از شوهر آینده به وی منتقل خواهد شد، بايد قبل از ازدواج واکسن بزند همه باید این را بخاطر داشته باشند که اگر یک فردی دارای یک بیماری آمیزشی مثل زگیل تناسلی باشد، شانس اینکه وی مبتلا به سایر بیماریهای آمیزشی مثل هپاتیت و HIV نیز باشد هست.
4) پيش از ازدواج از سلامت بودن شوهر آینده خود با انجام آزمایشات لازم اطمینان حاصل نماييد. خانمها می تواند درخواست کند که شوهر آینده خود هم بوسيله ي پزشک متخصص معاینه و بررسی شود و هم اینکه آزمایش HPV جزو آزمایشات قبل از ازدواج انجام شود. مرد نباید از این موضوع دلخور بشود. چون این حق یک خانم است که از سلامت همسر آینده خود اطمینان حاصل کند و از ابتلا به مهمترین عامل سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

خطر زگيل تناسلی

ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papiloma Virus) و یا همان HPV جزو خانواده ویروس های DNA دار دو رشته ای است که فقط سلولهای اپی تلیوم پوست و مخاط را درگیر می کند. این عفونت یکی از شایعترین بیماریهای منتقله از طریق تماس جنسی است. تاکنون 170 نوع از آن تشخیص داده شده که فقط 40 ژنوتایپ آن مربوط به ناحیه تناسلی است و می تواند این ناحیه را آلوده کند. اغلب این عفونت ها خود محدود شونده (self limited) و بدون علامت بوده و در بسیاری از موارد شناسایی نمی شود.

تایپ های پر خطر یا انکوژن (oncogen) می تواند طیف وسیعی از تغییرات با درجه کم (low grade) تا درجه بالا (high grade) را در سلولهای دهانه رحم (سرویکس) ایجاد کنند و ضایعات پیش سرطانی ، کانسر ناحیه سرویکس ، پنیس ، آنال ، واژینال ، ولوال و اروفارنژیال ایجاد نمایند.  عفونت پایدار (persistant) با تایپ های انکوژن ویروس بعنوان قوی ترین عامل خطر برای ایجاد ضایعات پره کانسر و کانسر مرتبط با HPV محسوب می شود. بروز همه کانسرهای سرویکس به تایپ های پر خطر HPV نسبت داده می شود.

تيپ 16 و 18 از HPV به عنوان عامل عمده اي در ايجاد سرطان ، تيپ 30، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 53، 56، 58، 59، 66، 68، 73، 82 به عنوان عامل خطر متوسط و تيپ هاي 6، 11، 40، 42، 43، 44، 54، 61، 70، 72، 81 با خطر کمتري در ايجاد سرطان هاي مخاطي مورد توجه قرار گرفته اند.این بیماری خوشخیم ميباشد ولی از حدود 150 نوع ویروس عامل ایجاد کننده آن حدود 15 نوع با سرطانهای دهانه رحم و آلت مردان در ارتباط ميباشد. همچنین این بیماری به بخاطر اینکه ممکن است زخمی شود احتمال سرایت سایر بیماریهای آمیزشی را بالا می برد ضمن اینکه به علت ظاهر نا زیبا اثرات روحی روانی بدی ميگذارد بنابراین حتما باید درمان شود.

تاثير استفاده از کاندوم

میزان انتقال را کاهش می دهد ولی چون انتقال از طریق پوست به پوست است، احتمال انتقال از سایر مناطق آلوده پوست از بین نمی رود اپیلاسیون، سونای بخار و حوله آلوده ،همچنین از مادر آلوده به نوزاد هنگام زایمان طبیعی هم قابل انتقال است ولی راه اصلی انتقال تماس جنسی است.