لطفا صبر کنید ...



وبلاگ

لیست کلاسیک

2021-12-28

skin tag

اسکین تگ، يک ضایعه پوستی همرنگ پوست است که يک مقدار پررنگ تر از زگيل تناسلی ميباشد که بعضي از افراد، آن را با زگیل های تناسلي اشتباه ميگیرند.که قسمت تناسلی، شکم و کشاله ران هم می تواند درگیر این ضایعه پوستی خوش خیم شود و درمان این دو ضایعه پوستی با هم فرق دارد.
هرچند که نمی توان نظر کلی در این زمینه صادر کرد اما اکثرا بعضي اسکین تگ ها دارای پایه های بلند و به حالت آویزان تر ميباشند در حالی که شکل ظاهری اسکین تگ های کوچک و با پایه های پهن، بیشتر شبیه زگیل است و به سختی می توان تفاوت این 2 را بدون بررسی های آزمایشگاهی تشخیص داد.

برخی علائم انواع اسکین تگ

اسکین تگ، ضایعات بسیار بی خطری هستند که مسری نیستند. زگيل تناسلی ممکن است در ظاهر فرد علائمی نداشته باشد ولی ویروس عامل زگیل تناسلی را بدون هیچ علامتی دفع کند. در خانمها نیز ممکن است زگیل در قسمت داخلی دستگاه تناسلی باشد و گاهی با خونریزی خود را نشان دهد.

قسمت های درگير شونده ی اسکين تگ

به طور کلی، رابطه قابل توجهی بین چاقی، مقاومت به انسولین و ابتلا به اسکین تگ وجود دارد بنابراین افراد چاق و آنهایی که چین های بیشتری در بدنشان وجود دارد، بیشتر از سایر افراد به اسکین تگ مبتلا می شوند گردن، زیربغل ها، کشاله ران و در مواردی هم ناحیه تناسلی ايجاد می شود.

اکثرا بايد، اشخاص دچار ضایعات پوستی همرنگ پوست باید برای تشخیص نوع ضایعه پوستی، به متخصص پوست بروند تا با تشخیص درست، درمان مناسبی برای آنها در نظر گرفته شود. بعضي اوقات ویروس HPV یا زگیل هم روی برخی از انواع اسکین تگ وجود دارد و گاهی افتراق بالینی این 2 نوع ضایعه از هم بسیار سخت می شود. به همین خاطر می گوییم خود فرد نمی تواند تفاوت بین این 2 زائده پوستی را مشخص کند.

آزمايش هاي مشخص کننده اسکین تگ
انجام آزمایش های پاتولوژی، آزمایش های ویروس شناسی برای تشخیص ابتلا به زگیل تناسلی برای افتراق زگیل تناسلی از اسکین تگ تناسلی لازم مي باشد.

اقدامات پيشگيرانه برای خانم ها

مشکلات بهداشتی و سلامتی مبتلا شدن به زگیل تناسلی می تواند غیر قابل جبران باشند، پس اطلاع رسانی صحیح و اقدامات مناسب از جمله واکسیناسیون در پیشگیری از ابتلا به این بیماری دارای اهمیت بسياري است. خانمها باید مد نظر داشته باشند که بهترین اقدام، انجام حداکثر تلاش برای جلوگیری از ابتلا به این ویروس است و در این میان هیچ چیزی بر سلامتی انسان اولویت ندارد.
1) اگر خانمی مشکوک به این است که شايد آلوده به ویروس HPV می باشد، باید حتما آزمایش مربوطه را انجام و با پزشک متخصص مشورت کند.
2) اگر خانمی چند سال پس از ازدواج دچار زگیل تناسلی شود بلافاصله حتما اقدامات تشخیصی و درمانی مناسب را که در مقالات بصورت مفصل به آنها پرداخته شده است را انجام دهد.
3) اگر دختر خانم مجرد و سالم تصور نمايد پس از ازدواج ویروس HPV از شوهر آینده به وی منتقل خواهد شد، بايد قبل از ازدواج واکسن بزند همه باید این را بخاطر داشته باشند که اگر یک فردی دارای یک بیماری آمیزشی مثل زگیل تناسلی باشد، شانس اینکه وی مبتلا به سایر بیماریهای آمیزشی مثل هپاتیت و HIV نیز باشد هست.
4) پيش از ازدواج از سلامت بودن شوهر آینده خود با انجام آزمایشات لازم اطمینان حاصل نماييد. خانمها می تواند درخواست کند که شوهر آینده خود هم بوسيله ي پزشک متخصص معاینه و بررسی شود و هم اینکه آزمایش HPV جزو آزمایشات قبل از ازدواج انجام شود. مرد نباید از این موضوع دلخور بشود. چون این حق یک خانم است که از سلامت همسر آینده خود اطمینان حاصل کند و از ابتلا به مهمترین عامل سرطان دهانه رحم جلوگیری کند.

خطر زگيل تناسلی

hpv

ویروس پاپیلومای انسانی (Human Papiloma Virus) و یا همان HPV جزو خانواده ویروس های DNA دار دو رشته ای است که فقط سلولهای اپی تلیوم پوست و مخاط را درگیر می کند. این عفونت یکی از شایعترین بیماریهای منتقله از طریق تماس جنسی است. تاکنون 170 نوع از آن تشخیص داده شده که فقط 40 ژنوتایپ آن مربوط به ناحیه تناسلی است و می تواند این ناحیه را آلوده کند. اغلب این عفونت ها خود محدود شونده (self limited) و بدون علامت بوده و در بسیاری از موارد شناسایی نمی شود.

تایپ های پر خطر یا انکوژن (oncogen) می تواند طیف وسیعی از تغییرات با درجه کم (low grade) تا درجه بالا (high grade) را در سلولهای دهانه رحم (سرویکس) ایجاد کنند و ضایعات پیش سرطانی ، کانسر ناحیه سرویکس ، پنیس ، آنال ، واژینال ، ولوال و اروفارنژیال ایجاد نمایند.  عفونت پایدار (persistant) با تایپ های انکوژن ویروس بعنوان قوی ترین عامل خطر برای ایجاد ضایعات پره کانسر و کانسر مرتبط با HPV محسوب می شود. بروز همه کانسرهای سرویکس به تایپ های پر خطر HPV نسبت داده می شود.

تيپ 16 و 18 از HPV به عنوان عامل عمده اي در ايجاد سرطان ، تيپ 30، 31، 33، 35، 39، 45، 51، 52، 53، 56، 58، 59، 66، 68، 73، 82 به عنوان عامل خطر متوسط و تيپ هاي 6، 11، 40، 42، 43، 44، 54، 61، 70، 72، 81 با خطر کمتري در ايجاد سرطان هاي مخاطي مورد توجه قرار گرفته اند.این بیماری خوشخیم ميباشد ولی از حدود 150 نوع ویروس عامل ایجاد کننده آن حدود 15 نوع با سرطانهای دهانه رحم و آلت مردان در ارتباط ميباشد. همچنین این بیماری به بخاطر اینکه ممکن است زخمی شود احتمال سرایت سایر بیماریهای آمیزشی را بالا می برد ضمن اینکه به علت ظاهر نا زیبا اثرات روحی روانی بدی ميگذارد بنابراین حتما باید درمان شود.

تاثير استفاده از کاندوم

میزان انتقال را کاهش می دهد ولی چون انتقال از طریق پوست به پوست است، احتمال انتقال از سایر مناطق آلوده پوست از بین نمی رود اپیلاسیون، سونای بخار و حوله آلوده ،همچنین از مادر آلوده به نوزاد هنگام زایمان طبیعی هم قابل انتقال است ولی راه اصلی انتقال تماس جنسی است.


2019-07-23

زگیل تناسلی

زگیل تناسلی

 زگیل تناسلی

سریع ترین روش درمان زگیل تناسلی

عفونت با HPV یا زگیل تناسلی شایعترین عفونت منتشره از طریق رابطه جنسی در دنیاست. امروزه جوانان زیادی را در مطب و کلینیک  ویزیت می کنم که مبتلا به زگیل تناسلی شده و با نگرانی جهت درمان مراجعه می نمایند. در راستای پیشگیری بهتر از درمان است، اطلاع رسانی نحوه ی انتقال ویروس نقش مهمی در جلوگیری از انتقال و انتشار آن دارد.
ماهیت زگیل تناسلی ویروسی به نام HPV می باشد که این ویروس تیپ های مختلفی دارد که بعلت متنوع بودن آن و از طرفی تمایل سریع به انتقال از طریق جنسی امروزه جوانان زیادی را درگیر کرده است. علت انتقال و انتشار ویروس عدم آگاهی افراد و از طرفی رابطه جنسی با فرد آلوده می باشد. تنها یک تماس جنسی جهت انتقال این ویروس از مرد به زن یا از زن به مرد کافی است. بعلت تمایل سریع این ویروس به انتشار حتماً استفاده از کاندوم نیز حالت پیشگیری نداشته و لذا کاندوم فقط قسمت پوشاننده آن را محافظت می کند و بیضه ها و ناحیه عانه در هنگام نزدیکی با فرد مبتلا علیرغم استفاده از کاندوم آلوده به ویروس می شود.

photo_2017-01-31_14-55-19

راه های مختلفی برای از بین بردن زگیل تناسلی امروزه وجود دارد که عبارتند از:

۱- پودوفیلین که یک ترکیب شیمیایی می باشد که روی محل آلوده مالیده می شود ولی تحریکات شیمیایی محل و استفاده طولانی مدت آن برای درمان زگیل که باید به مدت یک ماه تا سه ماه مالیده شود، استفاده از آن را محدود کرده است.
۲- استفاده از لیزر: که باعث تبخیر و پخش زگیل در جاهای سالم می شود و همچنین به علت هزینه بالا، به عنوان خط اول درمانی توصیه نمی شود.
۳- استفاده از کوتر و جراحی: که به علت ماهیت عود کننده زگیل و همچنین تخریب پوست و بد شکل شدن محل سوزانده شده مورد استقبال بیماران نمی باشد.
۴- استفاده از پماد ایمی گومید که به علت اثر ضعیف آن که از طریق تحریک سیستم ایمنی عمل می کند و خیلی مؤثر در درمان نمی باشد.
۵- کرایوتراپی: امروزه به دلایل زیر بهترین و آسانترین و کوتاه ترین و کم عارضه ترین روش حذف زگیل تناسلی می باشد:
– در یک جلسه و در برخی ۵-۱۰ دقیقه همه زگیل های تناسلی را می توان درمان کرد.
– باعث پخش زگیل تناسلی نمی شود.
– نیاز به تکرار درمانی نیست.
– از نظر زیبایی محل پوست آلوده نسبت به روش های دیگر حداقل آسیب بافتی را دارد.
– سرپایی و با حداقل درد و تحریک محل نسبت به روش های دیگر می باشد.
و لذا نکات فوق باعث شده است که امروزه کرایو به عنوان خط اول درمانی زگیل تناسلی در بسیاری از مراکز درمانی  وحتی در این مرکز مورد استفاده قرار گیرد .

G-wart-Multiple-22 درمان-زگیل-تناسلی

 اما توصیه های دکتر بهرام منصوری اصل :

۱- پیشگیری بهتر از درمان است، سعی کنید از رفتارهای پرخطر جنسی اجتناب نمایید تا آلوده به ویروس HPV نشوید
۲- استفاده از کاندوم باعث جلوگیری از ابتلا به ویروس زگیل تناسلی نمی شود
۳- واکسن فقط برای افراد غیر مبتلا توصیه می گردد پس از ابتلا به زگیل تناسلی تزریق واکسن گارداسیل بی فایده است.
۴- در صورت مشاهده هر گونه برجستگی پوستی گوشتی در ناحیه تناسلی مخصوصاً بعد از رفتار پرخطر جنسی به دکتر مراجعه کنید.
۵- تزریق واکسن قبل از ازدواج مخصوصا ًبه دختر خانم ها در جهت جلوگیری از آلودگی به ویروس HPV کمک کننده است
۶- از دستکاری و کندن هر گونه ضایعه پوستی آلت تناسلی بدون معاینه پزشک خودداری کنید
۷- در صورت ابتلا به ویروس تناسلی جهت اصلاح موی منطقه آلت تناسلی به هیچ وجه از تیغ استفاده نکنید چرا که باعث منتشر شدن زگیل ها می گردد. استفاده از موبر های شیمیایی و ماشین بهترین روش دفع موهای زائد منطقه تناسلی است
۸- بهترین، سالم ترین، مؤثرترین و کم عارضه ترین روش درمانی استفاده از کرایو می باشد.
۹- در صورت داشتن زگیل تناسلی جهت ویزیت و مشاوره با شماره تلفن های ۰۹۱۴۷۸۳۸۷۴۰ – ۳۵۵۵۵۵۵۴ -۰۴۱( ۶ خط ) تماس بگیرید.

photo_2017-01-31_14-55-24

 

  • توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به زگیل تناسلی هستید و مایل به درمان آن می باشید :
  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

2019-07-23

درمان-زگیل‌های-پوستی-با-عسل

 زگیل

 

درمان زگیل: انواع روشهای از بین بردن آن ها تومورهای کوچکی هستند که در نتیجه عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HIV) ایجاد می شود. انواع زگیل ها شامل  عادی،  صاف، کف پا، اطراف ناخن، تناسلی و نخ مانند است، معمولاً با گذشت زمان به خودی خود بر طرف می شوند، اما ممکن است برای رفع کامل آنها به چند سال زمان نیاز باشد. علاوه بر این زگیل ها به مجموعه روش های درمانی مختلف بطور متفاوت واکنش نشان می دهند. داروهای معمول برای درمان زگیل ها شامل اسید سالیسیلیک و بسته های منجمد کننده است و امکان بازگشت و عود مجدد زگیل ها پس از درمان آنها همواره وجود دارد.

زگیل ها معمولاً بر ظاهر شما تاثیر می گذارند و به همین خاطر می توانند باعث ناراحتی و خجالت زدگی فرد شوند. امکان ایجاد احساس خارش یا ناراحتی در زمان ایجاد زگیل وجود دارد و این شرایط بطور خاص زمانی مشاهده می شود که زگیل در ناحیه پا ایجاد شود. پس از معاینه کامل و تشخیص نوع زگیل توسط متخصصان کلینیک دکتر مهدوی نیا، برای رفع آن در ابتدا دارو تجویز می شود. سپس در صورت تشخیص پزشک از درمان های مکمل مثل فریز کردن زگیل و جراحی لیزر نیز استفاده می شود.

انواع زگیل

زگیل های گنبد مانند: این نوع  معمولاً در پشت انگشتان دست، انگشتان پا، و زانوها تشکیل می شوند.
زگیل های موزائیکی: این نوع کوچک بوده و به صورت دانه های ریز می توانند به صورت تعدادی بر روی ناحیه کف پا یا دست ها تشکیل شوند.
زگیل های مسطح: این نوع کوچک، مسطح، و به رنگ جوش هستند و می توانند به صورت تعدادی بر روی یک نقطه از بدن (برای مثال صورت، بازوها، یا کشاله ران) تشکیل شوند.
زگیل های کف پا: این نوع  در ناحیه پا و بطور خاص کف پا مشاهده می شوند.
زگیل های ناخن: این نوع  در زیر ناخن یا اطراف آن تشکیل می شوند.
زگیل های نخ مانند: این نوع به صورت یک ساقه بلند و اغلب روی پوست صورت ایجاد می شوند.
زگیل های تناسلی: این نوع  از طریق آمیزش و تماس جنسی در نواحی اطراف آلت مردانه، واژن یا مقعد تشکیل می شوند.

c-300x300

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه ها  اغلب به رنگ پوست هستند و سطح آنها در هنگام تماس خشک می باشد. با این وجود گاهی اوقات زگیلها می توانند تیره، مسطح، و نرم باشند. ویروس پاپلیوم انسانی می تواند از طریق خراش یا زخم های کوچک ایجاد شده بر روی پوست به بدن وارد شود. این شرایط می تواند توضیح دهد چرا زگیل ها اغلب در اطرف ناخن ها که پوست، اغلب خشک یا ترک خورده است، مشاهده می شوند. پس از وارد شدن ویروس به بدن، فرآیند تولید مجدد سلول های پوستی سرعت بیشتری پیدا می کند. این شرایط می تواند برآمدگی هایی بر روی پوست ایجاد کند که کمی ضخیم تر از پوست اطراف زگیل می باشد.

 

چه کسانی به زگیل مبتلا می شوند؟

همه افراد می توانند دچار این بیماری شوند. بعضی افراد در مقایسه با سایرین در معرض خطر بیشتر ابتلا به زگیل در نتیجه ویروس پاپیلوم انسانی هستند.

photo_2017-01-31_14-55-09

این افراد عبارتند از:

کودکان و خردسالان
افرادی که ناخن های خود را می جوند یا ریشه های ناخن خود را می کنند
افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیف هستند (نقص در سیستم دفاعی بدن خود دارند)

در افراد خردسال، زگیل ها اغلب بدون نیاز به درمان خاص از بین می روند. به هر حال در صورت ابتلا به زگیل هایی که باعث وارد شدن آسیب یا ایجاد مشکل برای فرد شده یا به سرعت تکثیر می شوند، لازم است از خدمات یک متخصص پوست برای درمان زگیل استفاده شود.

 

زگیل ها چه هستند؟ آیا  واگیر دار هستند؟

زگیل ها زائده های ایجاد شده بر روی پوست هستند که در نتیجه عفونت ناشی از ویروس پاپیلوم انسانی (HIV) ایجاد می شوند. امروزه بیش از ۱۰۰ نوع از ویروس های HIV شناسایی شده است. بعضی از انواع این ویروس ها اندام های تناسلی و مخاط دهان را تحت تاثیر خود قرار می دهد و باعث ایجاد توده های بزرگ و ناخوشایند در محل عفونت می شود که در نهایت ممکن است این توده ها سرطانی شوند. سایر انواع ویروس های HIV بر ایجاد زگیل های عمومی در سطح پوست تاثیر می گذارند و به این ترتیب عامل سرطانی محسوب نمی شوند. هر چند زگیل ها معمولاً مسری در نظر گرفته می شوند، اما شرایطی که در آن فقط یک عضو خانواده به این مشکل مبتلا شود، مسئله ای غیر عادی محسوب نمی گردد. علاوه بر این، این مشکل معمولاً فقط یک عضو از بدن (مثل زگیل دست یا پاها) را تحت تاثیر خود قرار می دهد، اما می تواند به تدریج در سایر اعضای بدن نیز گسترش پیدا کند و باعث خارش پوست و ناراحتی شود.

Corns_6

علائم و نشانه ها

علائم و نشانه های اصلی زگیل به شرح زیر هستند:

ظاهر برآمده و گنبدی شکل از علائم زگیل می باشد ، که امکان تشکیل آنها در پشت انگشتان دست و پا و نیز زانوها وجود دارد.
زگیل های کف پا فقط بر روی سطح یک پا مشاهده می شوند.
امکان تشکیل زگیل های صاف یا پهن بر روی پوست صورت، ساق پا، و سایر نقاط بدن معمولاً به تعداد زیاد وجود دارد.
زگیل های ناخن همانطور که از اسم آن مشخص است اطراف ناخن یا زیر آن ایجاد می شوند.
زگیل های نخ مانند فقط یک ساقه بلند هستند که اغلب بر روی صورت ایجاد می گردند.

 

photo_2017-01-31_14-49-54

روش های منجمد کردن غیر تجویزی

در این حالت از اسپری های موجود در داروخانه ها به منظور منجمد کردن زگیلها در دمای منفی ۹۰ درجه فارنهایت (منفی ۵۷ درجه سانتیگراد) استفاده می شود. این روش درمانی را می توان با استفاده از نیتروژن مایع مقایسه کرد که سرمای بسیار بیشتری را در محل ایجاد می کند (منفی ۳۲۰ درجه فارنهایت یا منفی ۱۹۶ درجه سانتیگراد) و بطور گسترده توسط متخصصان پوست مورد استفاده قرار می گیرد. به این ترتیب می توان گفت که محصولات موجود در داروخانه ها نمی توانند دارای اثر بخشی به میزان روش هایی باشند که توسط یک پزشک مورد استفاده قرار می گیرد.

چسب زدن معمولاً بیان می شود امکان درمان زگیلها با چسب زدن بر روی آنها با استفاده از چسب های بدون منفذ مثل چسب برق وجود دارد. استفاده از این روش نیازمند این است که چسب بر روی محل همیشه باقی بماند و فقط برای چند ساعت در هر هفته از روی زگیل برداشته شود. علاوه بر این لازم است چسب مرتباً تعویض شود. بسیاری از مطالعات انجام شده در این حوزه نشان می دهد این روش درمانی چیزی مثل استفاده از داروی دل خوش کن می باشد.

آیا روش های درمان زگیل موثر هستند؟

همواره هنگام استفاده از روش های درمانی برای رفع آن، بیمار باید صبر داشته باشد. این حقیقت که برای درمان زگیل تناسلی و معمولی مجموعه متنوعی از روش های درمانی وجود دارد در عمل نشان می دهد که هیچ یک از این روش ها بهتر از بقیه نیستند. در حالت عادی امکان تشکیل زگیل و بر طرف شدن آن بدون دلیل مشخص وجود دارد و زگیلها بدون نیاز به درمان خاص پس از گذشت مدت زمان مشخص بر طرف می شوند. علاوه بر این بعضی آنها در کنار زگیل اصلی تشکیل می شوند، زگیلها معمولاً بدون درد هستند، مگر اینکه در نواحی مستعد وارد شدن فشار مثل کف دست یا کف پا ایجاد شوند. بعضی از انواع زگیلها (حتی انواع مشابه آنها) ممکن است به یک روش درمانی عکس العمل نشان دهند، در حالی که سایر زگیلها (حتی آنهایی که در یک فرد و در یک زمان مشابه ایجاد می شوند)، نسبت به روش درمانی جواب نمی دهند. در این حالت روش های درمانی ممکن است به جلسات درمانی متعدد در طول هفته ها، ماه ها یا سالها نیاز داشته باشند.

 

روش های عملی برای درمان زگیل به شرح زیر هستند:

نادیده گرفتن زگیل، در حقیقت این ها به خودی خود بر طرف می شوند، هر چند ممکن است این فرآیند به یک دوره طولانی مثل ماه ها یا سال ها زمان نیاز داشته باشد.
در مواردی که مشکل پیچیده نباشد (برای مثال یک زگیل بر روی صورت یا یک یا چند زگیل محدود بر روی دست ها ایجاد شده باشد)، برای یخ زدن سریع یا تخریبی الکتریکی زگیل با پزشک ملاقات کنید. این روش های درمانی ساده هستند و در نتیجه آنها جای زخم بر روی بدن باقی نمی نماند، هر چند استفاده از آنها مقداری دردناک است.
در شرایط پیچیده، درمان زگیل را برای چند هفته محدود در خانه شروع کنید. در این حالت ممکن است زگیل های زیر بر روی بدن شما ایجاد شده باشند:

زگیل های کف پا: افراد بیمار معمولاً حس می کنند زگیلهای ایجاد شده بر روی کف پا ریشه عمیق دارند، اما این ها در لایه های سطحی پوست ایجاد می شوند. امکان بر طرف کردن این نوع زگیلها با تراشیدن آنها بدون درد و خون ریزی وجود دارد. در این حالت قطره های اسید سالیسیلیک می توانند لایه ضخیم پینه ایجاد شده بر روی زگیل را بر طرف کند و به این ترتیب باعث شود شما در مورد این زگیلها احساسی شبیه به وجود یک تیله کوچک در کفش خود داشته باشید. در این حالت از روش های منجمد کردن زگیل نیز می توان استفاده کرد.

زگیل های معمولی دست: این نوع معمولاً برای فرد ناخوشایند هستند، هر چند دردناک نمی باشند. استفاده از سالیسیلیک اسید می تواند باعث کوچکتر شدن این زگیلها و بر طرف شدن آنها شود و گاهی اوقات می توان از روش منجمد کردن نیز برای این نوع زگیل ها استفاده کرد.

در شرایطی که مشکل  شما با استفاده از روش های معمول درمان نشد، سعی نکنید بیش از حد از این روش ها استفاده کنید. در عمل انجام این کار می تواند مشکل درمان را بدتر از مشکل بیماری نماید.

زگیلهایی که زیر ناخن یا اطراف آن ایجاد می شوند: این نوع  به شدت نسبت به روش های درمانی مقاوم هستند. در این حالت می توان از یک یا دو جلسه درمانی استفاده کرد، اما در صورت عدم موفقیت این روش ها قرار دادن اسید بر روی این نوع بیماری ها فقط می تواند باعث زبر و ناهموار شدن سطح زگیل و ناخوشایند تر شدن ظاهر آن برای شما شود.
زگیل های موزاییکی: این نوع که به نام زگیلهای بذری نیز شناخته می شوند می توانند تکثیر شده و تعداد زیادی از آنها تمام سطح پا را فرا بگیرید. این نوع زگیلها معمولاً آسیبی به بدن وارد نمی کنند و به ندرت به روش های درمانی عکس العمل نشان می دهند. با این وجود در رابطه با این نوع زگیلها نیز می توان از یک یا دو جلسه درمانی برای مشاهده عکس العمل احتمالی به روش های درمانی استفاده کرد.

درمان-زگیل‌های-پوستی-با-عسل
زگیل های مسطح: این نوع  کوچک، مسطح و به رنگ جوش هستند و ممکن است تعداد زیادی از آنها در یک نقطه از بدن همچون صورت، بازوها، یا کشاله ران مشاهده شود. خلاص شدن از دست این زگیلها با استفاده ملایم از اسید سالیسیلیک یا سایر روش های درمانی به سادگی وجود دارد، اما احتمال عود کردن و بازگشت این نوع  بسیار زیاد است.

جراحی لیزر: تا زمانی که زگیل ها بسیار بزرگ و غیر قابل تحمل نشده اند، لازم است از عمل جراحی یا روش های جراحی لیزر تهاجمی برای برداشتن زگیل های عمومی خودداری می شود. به دلیل اینکه ریشه ویروسی دارند، همواره امکان عود مجدد آنها به دنبال استفاده از عمل جراحی یا سایر انواع درمان های مشابه وجود دارد.ولی بنا به تشخیص و صلاح دید دکتر بهرام منصوری  اصل در تبریز می توان برای انجام آن اقدام کرد .

 

  • توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به زگیل هستید و مایل به درمان آن می باشید :
  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

2019-07-23

photo_2017-01-31_14-55-46

لیپوم و فیبروم پوستی

 لیپوم  و  فیبروم پوستی

 

برداشتن لیپوم – علت و درمان

لیپوم – علت و درمان لیپوم ها که بسیاری آنها را تحت عنوان غده های چربی می شناسند، تومورهستند و کاملا خوش خیم می باشند، زیرا از بافت چربی تشکیل شده اند، در لمس نرم هستند و به راحتی جا به جا می شوند. لیپوم ها بسیار شایعند و در حدود یک درصد از جمعیت ذکر می کنند که در جایی از بدن خود لیپوم دارند. آنها معمولا بسیار کوچک و بدون درد هستند، بنابراین بسیاری حتی متوجه نمی شوند که لیپوم دارند. البته همیشه با هر میزان رشدی باید احتمال سرطانی شدن، در نظر گرفته شود. تصور نمی شود لیپوم ها قابلیت بدخیم شدن و یا ایجاد هر گونه آسیبی را داشته باشند. حتی اگر این قابلیت را هم داشته باشند، در شرایط خیلی نادری اتفاق می افتد.

photo_2017-01-31_14-55-46

چه کسی ممکن است دچار لیپوم شود؟

به واقع هر فردی می تواند در هر زمانی متوجه داشتن یک لیپوم شود، رشد مرموزی دارند و اغلب هنگام استحمام و یا خاراندن کشف می شوند. با وجودی که هر کسی می تواند دچار لیپوم شود، آنها اغلب در افراد ۴۰ – ۶۰ ساله یافت می شوند و به نظر نمی رسد اختلاف شیوعی بین زنان و مردان وجود داشته باشد. گاهی هم لیپوم می تواند در کودکان ایجاد شود اما این موضوع اغلب نادر است.

علل و درمان

هیچ کس واقعا نمی داند چه چیز باعث ایجاد لیپوم می شود اما تصور می شود که تا حد زیادی وراثت مقصر باشد. یک بیماری ارثی شناخته شده ای به نام  Familial multiple lipomatosis  وجود دارد که اعضای خانواده در معرض خطر بیشتری برای ایجاد لیپوم قرار دارند.در این بیماری لیپوم های متعدد در فرد ایجاد می گردد. صدمات کوچک، مانند سقوط ناگهانی یا افتادن شیء سنگین روی نقطه ای از بدن هم، می تواند عامل ایجاد لیپوم باشد.

لیپوم ها کاملا بی خطر هستند و بنابراین، معمولا نیاز به درمان خاصی ندارند. در مواردی که لیپوم ایجاد محدودیت حرکت و یا درد کند، ممکن است لازم باشد برداشته شود. در این صورت، معمولا با یک برش کوچک جراحی می توان آن را حذف کرد.

 

اطلاعات اصلی درباره لیپوم

لیپوم، رشد چربی در زیر پوست است . این بافت چربی می تواند در هر فردی و در تمام سنین ایجاد شود. با این حال، این غده های چربی معمولا در افراد میانسال شکل می گیرد. در یک فرد تعداد یک یا بیشتر لیپوم می تواند در یک زمان  ایجاد شود. اگرچه رشد لیپوم تداعی کننده ی تومورهای سرطانی است، ولی واقعیت این است که در اکثریت عظیم موارد لیپوم یک بافت غیر سرطانی است . دلیل اصلی این که چرا پزشکان معمولا هیچ نوع درمانی را برای این وضعیت توصیه نمی کنند، همین است .

از جمله نشانه های مرتبط با تشکیل لیپوم، درد است، اما بسیاری از تومورها به واقع دردناک نیستند. در اکثر موارد، لیپوم ها  تمایل به رشد ندارند و دلیل اصلی این که چرا نیاز به درمان ندارند نیز همین است . به هر حال هنگامی هم که یک لیپوم  روند رو به رشدی را از خود نشان می دهد، به احتمال زیاد رشدش بسیار آهسته خواهد بود و نیاز به چند سال زمان برای افزایش سایز دارد. با این وجود مواردی وجود دارد که پزشکان حذف لیپوم را توصیه می کنند. به احتمال زیاد در شرایطی که در آن تومور دردناک باشد، در محلی باشد که برای بیمار ناخوشایند باشد و یا وقتی که پزشکان به این نتیجه برسند که تومور می تواند رشد و یا افزایش سایز داشته باشد، عمل جراحی توصیه خواهد شد .

عمل جراحی، بیشترین نوع مداخله ی پزشکی ست که برای برداشتن لیپوم توصیه می شود. هر چند به نظر می رسد که بیماران نگرانی هایی در رابطه با این مداخله پزشکی داشته باشند، باید بدانید که جراحی لیپوم دردناک نیست و عملی بدون ریسک فرض می شود. بنابراین، عمل جراحی بهترین راه برای خلاص شدن از شر لیپوم  است . مداخله پزشکی دردناک نیست و خطری در رابطه با آن وجود ندارد. حقیقت دیگری که شما باید در مورد لیپوم  از آن آگاه باشید این است که اکثر افرادی که لیپوم در آن ها تشخیص داده می شود مرد هستند، اما این تومور معمولا در مردان و زنان به یک نسبت رخ می دهد . جلوگیری از ایجاد لیپوم چیزی نیست که بتوان آن را به راحتی انجام داد، اما خلاص شدن از تومورها از طریق یک عمل جراحی، بسیار ساده است .

چرا برای برداشتن لیپوم عمل جراحی انتخاب می شود؟

لیپوم، نوعی بافت چربی ست که می تواند در بخش های مختلف بدن انسان یافت شود. در اغلب موارد، پزشکان توصیه می کنند هیچ مداخله ای برای درمان لیپوم ها انجام نگیرد، چون این تومورها دردناک نیستند و  رشد نمی کنند. با وجودی که شایع ترین  رفتار لیپوم این گونه است، اما بسیاری بیماران خواستار حذف لیپوم از بدنشان هستند و پزشکان با مداخلات پزشکی مختلف، تومورها را از بین می برند.

photo_2017-01-31_14-55-29

بنابراین به احتمال زیاد در مواردی که در آن تومور باعث درد می شود، وقتی که تومور دارای ابعاد بسیار یزرگ است و یا تمایل به رشد دارد، به شما توصیه خواهد شد که برای برداشتن تومور عمل جراحی را انتخاب کنید. با همه این ها لیپوم به دلایل زیبایی نیز می تواند برداشته. بیشتر پزشکان برای از بین بردن لیپوم عمل جراحی را به عنوان مناسب ترین نوع مداخله پزشکی توصیه می کنند، به این دلیل که چنین روشی واقعا ساده و کاملا بدون خطر است. در واقع، در تمامی موارد، عمل جراحی امن ترین نوع مداخله ای ست که می تواند انجام شود، به این دلیل که تنها روشی ست که از طریق آن کل حجم تومور می تواند از بدن بیمار خارج شود و این یکی از موفقیت آمیزترین خدمات در سروش سلامتی با تشخیص دکتر بهرام منصوری اصل در تبریز  و عمل  جراحی توسط ایشان انجام می شود و بیماران بدون هیچ درد و خونریزی  و حتی بدون جای زخمی ، از نتیجه رضایت کامل را دارند.

عمل جراحی برای برداشتن لیپوم تنها نیاز به بی حسی موضعی دارد و کل کار بیش از ۳۰ دقیقه طول نمی کشد. از آنجا که عمل جراحی برای برداشتن لیپوم بدون ریسک در نظر گرفته می شود، تمام بیماران را می توان تحت این روش ساده قرار داد.   با این حال، برای بیمارانی که از عمل جراحی لیپوم هراس دارند، انواع دیگری از درمان وجود دارد. عمل جراحی تنها درمان لیپوم است که می تواند کل تومور را خارج کند، درمان های دیگر تنها ممکن است اثراتی در کاهش اندازه و یا متوقف کردن رشد تومور داشته باشد. از آنجا که عمل جراحی لیپوم یا همان غده چربی بدون خطر فرض شده است، چیزی برای ترس وجود ندارد، بنابراین، اگر برای شما تشخیص لیپوم داده شده است نباید نگران باشید و بدانید بعد از مداخله پزشکی، شما هیچ درد و عوارضی را تجربه نخواهید کرد .

بهترین درمان برای لیپوم

لیپوم تومور خوش خیمی ست که از بافت چربی تشکیل شده است. در بیشتر موارد، ایجاد لیپوم با دیگر مسائل مربوط به سلامتی رابطه ای ندارد، لذا نیازی به درمان ندارد. از آنجا که لیپوم، توموری غیر سرطانی ست، در همه موارد مداخله پزشکی لازم نمی باشد. با این حال، موقعیتهایی وجود دارد که در آن لیپوم نیاز به درمان خواهد داشت و این در مواردی ست که در آن تومور باعث درد شود و یا تمایل به رشد داشته باشد.

به احتمال زیاد درمان برای لیپوم، نه تنها هنگامی که تومور دردناک می گردد، هنگامی که دارای ابعاد بزرگ است و در حال رشد می باشد، بلکه هنگامی که موقعیت آن برای بیمار ایجاد مشکل کرده، توصیه خواهد شد. در همه این موارد بهترین درمان برای لیپوم، عمل جراحی برداشتن غده، در نظر گرفته شده است. به بیشتر بیمارانی که برایشان تشخیص لیپوم گذاشته شده است، عمل جراحی پیشنهاد می گردد که مداخله ای ساده و بدون خطر می باشد. در واقع، کل زمان این مداخله در حدود ۳۰ دقیقه طول می کشد و برای آن فقط بی حسی موضعی مورد نیاز خواهد یود. در مواردی هم که در آن بیمار دچار هیچ گونه دردی نیست ولی به دلایل زیبایی تمایل به برداشتن تومور دارد، عمل جراحی انجام می گردد.

 

لیپوم – بی ضرر یا مضر

لیپوم تومور خوش خیمی می باشد که از بافت چربی تشکیل شده است. لیپوم می تواند در هر سنی رخ دهد، به طوری که حتی بچه ها هم می توانید آن را داشته باشند، هر چند که در آنها نادر است  اما غیر ممکن نیست. لیپوم آسیبی نمی رساند، رشد بسیار آهسته ای دارد و یا حتی ممکن است برای چندین سال به همان اندازه بماند. اکثر قریب به اتفاق افراد در طول زندگی به طور تصادفی یا در طی معاینه توسط پزشک لیپوم را در بدن خود کشف می کنند. مردم معمولا هنگامی که لیپوم دارند و آن را با غده اشتباه می گیرند،  از فکر سرطان بودن آن وحشت زده می شوند. در واقع، لیپوم بی ضرر است، اما علل آن هنوز ناشناخته اند. با این وجود برخی دلایل آن را  وراثت و اضافه وزن در نظر می گیرند.

در مورد لیپومی که دردناک شده و از نظر اندازه، رشدی سریع دارد، مشاوره پزشکی ضروری است. در کودکان نیز همین طور است و مطمئن شدن از سلامت آنها مهم است. پزشک بین یک گره (ندول) یا یک تومور بدخیم و لیپوم افتراق خواهد گذاشت، تا به این ترتیب، تمام کسانی که تحت تاثیر آن ها قرار گرفته اند، پاسخ خود را بگیرند.

در صورتی که این تومور خوش خیم (لیپوم) رشد کند و یا دردناک شود، می توان آن را با عمل جراحی برداشت.

 

لیپوم و استرس

لیپوم، بافت چربی ست که در زیر پوست قرار گرفته و متحرک و بی ضررمی باشد. لیپوم عموما در حین استحمام و یا طی معاینه پزشکی به طور تصادفی کشف می شود. چون لیپوم باعث درد نمی شود، مردم به آن توجهی نمی کنند، اما برخی در هنگامی که آن را زیر انگشتان خود حس می کنند بسیار نگران می شوند. در اینجاست که آنها به نزد پزشک می روند چون فکر می کنند چیز بدی کل سلامت و زندگی آنها تهدید می کند. تئوری های مختلفی در مورد عوامل ایجاد کننده لیپوم وجود دارد، اما هیچ یک از آنها روشن و قطعی نیستند، بنابراین بررسی های بیشتری مورد نیاز است. اگر موفق به پیدا کردن علل لیپوم شویم، شانس مرتفع کردن علل و پیدا کردن درمان مناسب توسط پزشکان را افزایش می دهیم.

همان طور که لیپوم ممکن است بدون علت مشخصی به وجود آید، ممکن است بدون هیچ دلیل ناپدید شود، حداقل چیزی در این میان وجود دارد که ما آن را نمی شناسیم. در صورتی که شما یکی از کسانی هستید که از لیپوم رنج می برند، نگران نباشید و آرامش خود را حفظ کنید. برای معاینه به پزشک مراجعه کنید، اگر لیپوم متحرک و نرم نباشد، ممکن است دچار تغییراتی شده باشد. مهم این است که آرامش خود را تمام این مدت حفظ کنید، استرس قویترین عاملی است که باعث ایجاد و شتاب بیماری می شود.

فیبروم

photo_2017-01-31_14-55-43

فیبروم پوست  

فیبروم پوست  رشد بیش از حد و بی ضرر پوست به رنگ قرمز مایل به قهوهای در دست ها و پاها است . فیبروم دارای بافت اسکار و توده سخت در پوست است ، علت ایجاد کننده آن شناخته شده نیست.

علایم فیبروم پوست چیست؟

  • رشد قرمز ، قهوه ای و یا بنفش رنگ که با گذشت زمان تغییر رنگ می دهد.
  • اندازه یک ساچمه
  • حساس به لمس، دارای درد و خارش با این حال رشد می تواند بدون درد نیز باشد.
  • گود شدن در هنگام فشردن

 

چگونه فیبروم پوست درمان می شود؟

در اغلب موارد ، فیبروم پوست به درمان نیاز ندارد.با این حال می توان با عمل جراحی آن را برداشت و یا می توان با نیتروژن مایع منجمد و صاف کرد. بنا به تشخیص دکتر بهرام منصوری اصل آن را بدون هیچ درد ، خونریزی و جای زخمی می توان برداشت.

 

photo_2017-01-31_14-55-38

  • توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به  لیپوم و فیبروم پوستی هستید و مایل به درمان آن می باشید :
  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

مرکز تخصصی سروش سلامتی  دکتر بهرام منصوری  اصل در تبریز از روش‌های مختلفی  طبق تشخیص دکتر برای درمان  کدامیک از لیپوم و فیبروم پوستی است ،استفاده می‌کند. در اینجا ما برای  پیشبرد اطلاعات خوانندگان عزیز توضیح مختصری دادیم .(ضمنا همه خدمات ما به همراه بی حسی موضعی بوده که بیمار بدون هیچ احساس درد درمان شود و همه خدمات  ما بدون درد و خونریزی انجام می شود.)

جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سایر روش‌های ما می‌توانید با شماره‌های زیر تماس حاصل نمایید.

۰۹۱۴۷۸۳۸۷۴۰

۳۵۵۵۵۵۵۴ -۰۴۱( ۶ خط )

 

تمامی عکس های ارائه شده واقعی و بیماران درمان شده توسط دکتر بهرام منصوری اصل در تبریز می باشد و هر گونه کپی برداری ممنوع و پیگرد قانونی دارد.

photo_2017-01-31_14-55-46 photo_2017-01-31_14-55-43 photo_2017-01-31_14-55-38 photo_2017-01-31_14-55-29


2019-07-23

Calluses-and-corns-investigation2

برداشتن میخچه

برداشتن میخچه

 

میخچه ( پیشگیری و درمان )Calluses-and-corns-investigation2

پیشگیری و درمان میخچه ، میخچه  به عنوان یک ضایعه پوستی، نوعی واکنش طبیعی بدن برای حفاظت از خود است. پوست یکی از حساس ‌ترین مناطق بدن به شمار می‌ رود و با کوچک‌ ترین فشاری، عکس‌العمل نشان می ‌دهد و این واکنش‌ها به صورت ‌های مختلفی همچون تورم، قرمزی، تاول و … بروز می کنند.

میخچه ضایعه‌ ای پینه ‌‌ای ‌شکل از پوست مرده است که معمولا در سطوح نازک و بدون موی پوست به خصوص در قسمت پشتی پنجه پا یا انگشتان یا در قسمت ضخیم‌ تر پوست کف دست و پا ایجاد می ‌شود.

این حالت زمانی به وجود می ‌آید که فشار وارده بر پوست حالتی بیضوی یا شبیه بیضی در پوست ایجاد کند که مرکز آن کانون فشار است و به مرور زمان گسترده می ‌شود. اگر تحریک به طور مستمر روی بافت ‌های تولید کننده میخچه ادامه یابد، حتی پس از حذف آن، پوست مجددا تولید ضایعه می ‌کند.

Corns-Calluses-surgery

میخچه نرم و میخچه سخت

میخچه  را به دو نوع کلی تقسیم بندی می کنند

میخچه سخت: شایع ترین شکل ضایعه است و همانطور که از اسم آن برمی آید سخت و خشک است. عمدتا” روی انگشتان و بین آنها و زیر سر استخوانهای بند انگشتیان و پاشنه بوجود می آید و غالبا” با زگیل کف پا اشتباه می شود.

میخچه نرم: در فضای بین انگشتان به ویژه بین انگشت چهارم و پنجم دیده می شود. معمولا” سفید رنگ بوده ، ابعاد آن از سه تا نه میلیمتر متغیر است و قوامی لاستیکی دارد. این ضایعات دردناک تر از میخچه سخت هستند و بخصوص وقتی از طرفین به انگشتان فشار وارد شود ، درد بیشتر خواهد شد.

 

چه افرادی بیشتر به میخچه مبتلا می‌ شوند؟

میخچه در میان زنان شایع ‌تر از مردان است. زن ‌ها به دلیل پوشیدن کفش ‌های نوک ‌تیز و پاشنه‌ بلند و تحت فشار قرار گرفتن پاها و انگشتان بیشتر به این ضایعه مبتلا می ‌شوند.

این ضایعه معمولا با درد و تورم همراه است. پوشیدن کفش‌ های تنگ یا شل هم به دلیل سایش پا با کفش ممکن است باعث بروز میخچه شود.

افرادی که دچار ناهنجاری‌ های استخوانی هستند هم در معرض خطر ابتلا به میخچه قرار دارند.
افراد دیابتی در مقابل مشکلات پوستی بسیار آسیب ‌پذیرند و به سرعت از این ناحیه دچار دردسر می‌ شوند. پس توصیه می ‌شود این بیماران از کفش‌ های مناسب و اندازه پای خود استفاده کنند و همیشه مراقب بهداشت پای خود باشند.
علاوه بر این، ورزشکاران از جمله فوتبالیست‌ها، کوهنوردان و نیز کسانی که دچار انحراف کف پا هستند، استعداد بیشتری برای ابتلا به میخچه دارند.

 

عوامل زمینه ساز بیماری Corns-Calluses-surgery  چیست؟

•   کفش نامناسب ( سایش بیش از حد پوست پا با قسمتهایی از کفش ، طراحی نامناسب کفش ، اندازه نبودن آن)

•   ایستادن یا راه رفتن طولانی برروی سطوح سخت

•   تغییر شکل های خاص در پا بعلت اختلالات استخوانی ( بزرگ شدن یا بد قرارگرفتن استخوانها )

•   تغییرات در بیومکانیک پا به طوری که فشار برروی برخی نقاط بیشتر شود.

•   افزایش وزن یا حاملگی

•   محیطی که طی آن پا ورم کرده و فشار بیشتری از طرف کفش برآن وارد می شود.

Corns_1

چه کنیم تا به میخچه مبتلا نشویم؟

میخچه از آن دست بیماری ‌هایی است که اگر مراقب باشید هیچ وقت به سراغ تان نمی‌ آید.

میخچه در اثر قرار گرفتن در معرض فشار و سایش ایجاد می ‌شود پس در اولین قدم سعی کنید از پوشیدن کفش‌ های تنگ و نوک تیز و پاشنه بلند خودداری کنید.

همیشه جوراب مناسب به پا کنید و پاهای خود را با نرم‌ کننده‌ها و مرطوب‌ کننده‌ها نرم نگه دارید. شستن مرتب پاها و خشک کردن آن ها را فراموش نکنید. این راهکارها شاید در ظاهر بسیار ساده و پیش پا افتاده به نظر برسند، ولی نقش بسیار موثری هم در پیشگیری و هم در درمان میخچه دارد.

Corns_5

 

  • در چه مواردی برای درمان میخچه باید به پزشک مراجعه گردد؟در صورت باقی ماندن ضایعه و دردناک شدن آن، باید هرچه سریعتر به پزشک مراجعه کنید تا از خطر عفونت آن جلوگیری شود. پزشک در مطب، میخچه را با روش جراحی یا لیزر برمی ‌دارد.به عنوان یکی از درمان‌های موثر ضایعه به فریز کردن می ‌توان اشاره کرد که در این روش پزشک میخچه را با نیتروژن مایع فریز می ‌کند که ممکن است به خاطر انجماد پا، کمی دردناک باشد. با توجه به نوع ضایعه و شدت آن باید روش درمانی انتخاب گردد
    اما بهترین روش درمانی میخچه لیزر است. در این روش با استفاده از یک بی حسی موضعی و معمولا بدون درد یا خونریزی ضایعه در مدت زمان کوتاهی درمان می گردد.البته در کنار همه این درمان ‌ها، اصلاح راه رفتن، استفاده از کفش مناسب و رعایت بهداشت پاها هم به درمان میخچه کمک می ‌کند.با تمام این حرف‌ ها، گاهی برخی از افراد ترجیح می ‌دهند با این ضایعه کنار بیایند. البته درست است که این بیماری برای سلامتی انسان خطری ندارد، ولی به مرور زمان می ‌تواند دردناک شده و باعث ناراحتی فرد شود.علاوه بر این، در صورتی که پس از مدتی، درمان صورت نگیرد، با ضخیم شدن پوست، به تدریج بدن، محل ضایعه را بیگانه تلقی می‌ کند و باعث ایجاد زخم‌ هایی در آن ناحیه می‌ شود و در نهایت منجر به عفونت آن می ‌گردد. پس بهتر است تا کار به جاهای وخیم ‌تر نرسیده است، دست به کار شوید.Corns_2

 

  • توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به میخچه هستید و مایل به درمان آن می باشید :
  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

مرکز تخصصی سروش سلامتی  دکتر بهرام منصوری  اصل در تبریز از روش‌های مختلفی  طبق تشخیص دکتر برای درمان  استفاده می‌کند. در اینجا ما برای  پیشبرد اطلاعات خوانندگان عزیز توضیح مختصری دادیم .(ضمنا همه خدمات ما به همراه بی حسی موضعی بوده که بیمار بدون هیچ احساس درد درمان شود و همه خدمات  ما بدون درد و خونریزی انجام می شود.)

جهت کسب اطلاعات بیشتر در زمینه سایر روش‌های ما می‌توانید با شماره‌های زیر تماس حاصل نمایید.

۰۹۱۴۷۸۳۸۷۴۰

۳۵۵۵۵۵۵۴ -۰۴۱( ۶ خط )

تمامی عکس های ارائه شده واقعی و بیماران درمان شده توسط دکتر بهرام منصوری اصل در تبریز می باشد و هر گونه کپی برداری ممنوع و پیگرد قانونی دارد.

Corns_1

Corns_3

Corns_4

Corns_6

n28


2019-07-23

Nevus-1

برداشتن خال

 

برداشتن خال که در اصطلاح پزشکی نووس نامیده می شود دسته هایی از سلول های رنگدانه دار هستند که به صورت نقاط تیره و کوچک پوست ظاهر می شود و در اندازه و رنگ های مختلف هستند. خال ها عموما بر روی صورت، دست، پا و نیم تنه ظاهر می شود، اما می توانند در هر جایی از بدن بوجود بیایند. اگر چه اغلب خال های پوستی بی ضرر و بی خطر هستند، در موارد نادر پیش سرطانی می شوند و باید با جراحی آنها را برطرف کرد. بعضی از بیماران ترجیح می دهند با استفاده از روش های برداشتن خال صورت و بدن به شکل طبیعی یا با جراحی یا با لیزر بنا به دلایل زیبایی خال های خوش خیم خود را بردارند. خال های پوستی معمولا ظاهر تیره رنگ و یکپارچه ای دارند و اغلب از پوست بیرون زده اند. خال های غیرمعمولی معمولا نسبت به خال های معمولی بزرگ تر هستند و رنگ و لبه های نامنظمی دارند. این خال ها پیش سرطانی در نظر گرفته می شود و احتمال تبدیل آنها به سرطان پوست ملانوم نسبت به خال های معمولی بیشتر است. در ادامه به بحث انواع خال و براشتن خال صورت میپردازیم.

انواع خال

خال های صورت و بدن معمولا ظاهر تیره رنگ و یکپارچه ای دارند و اغلب از پوست بیرون زده اند. خال های غیرمعمولی معمولا نسبت به خال های معمولی بزرگ تر هستند و رنگ و لبه های نامنظمی دارند. این خال ها پیش سرطانی در نظر گرفته می شود و احتمال تبدیل آنها به سرطان پوست ملانوم نسبت به خال های معمولی بیشتر است. با از بین بردن خال های صورت زیبایی خود را دوچندان کنید.

خال گوشتی چیست؟

خال گوشتی (یا آنچه در اصطلاح پزشکی به آن نوی گفته می شود) بر روی پوست رشد کرده و رنگ آن از رنگ طبیعی پوست تا قهوه ای یا مشکی را شامل می شود. خال گوشتی ممکن است در هر نقطه از پوست یا پوشش مخاطی به صورت تکی یا گروهی ایجاد شود. اکثر خال ها در اوایل کودکی و در طول ۲۰ سال اول زندگی ایجاد می شوند. این موضوع برای یک فرد عادی است که بین ۱۰ تا ۴۰ خال در بزرگسالی داشته باشد. بعضی از خال ها در سنین بالاتر ایجاد می شوند. چرخه عمر یک خال بطور متوسط در حدود ۵۰ سال است. با گذشت زمان، خال ها معمولاً به آرامی تغییر می کنند، بزرگتر شده و کم رنگ تر می شوند. اغلب، در محل خال مو رشد می کند. بعضی از خال ها در تمام مدت زندگی فرد تغییر نمی کنند و بعضی دیگر با گذشت زمان به آرامی از بین می روند. از آنجایی که خال های پوستی غیرمعمولی بیشتر به سرطان پوست ملانوم (شکل شدیدتر سرطان پوست) تبدیل می شوند، نظارت بر تغییر در شکل، اندازه یا رنگ آنها ضروری است. در صورتی که خالی دارد که پزشک شما تصور می کند سرطانی باشد، او یک نمونه بافت برمی دارد. در صورتی که این نمونه نشانه های سرطان را در برداشته باشد، از بین بردن خال صورت و بدن ضروری است. خال های گوشتی معمولا دو نوع هستند که انواع آن در ادامه ذکر شده است:

mole-removal-london2

 

خال های گوشتی مادرزادی: خال هایی هستند که در زمان تولد ظاهر می شوند. این خال ها در بین حدود ۱ نفر از هر ۱۰ نفر مشاهده می شوند. نتایج بررسی های انجام شده نشان می دهند احتمال تبدیل این خال ها به ملانوم بیشتر از خال هایی است که پس از تولد ظاهر می شوند. اگر خال بزرگتر از ۸ اینچ باشد، احتمال سرطانی شدن آن بیشتر از انواع دیگر خال ها می باشد.

خال های گوشتی غیر معمول: خال هایی که بزرگتر از پاک کن یک مداد هستند و ظاهری نامرتب دارند. این خال ها می توانند دارای رنگ قهوه ای تیره غیر یکنواخت یا روشن باشند یا لبه های نامتوازن داشته باشند. این خال ها به واسطه ویژگی های ژنتیک فرد ایجاد می شوند و ممکن است فرد بیش از ۱۰۰ مورد از این خال ها در بدن خود داشته باشد. افرادی که خال های گوشتی غیر معمول دارند، به احتمال بیشتر به ملانوم بدخیم (سرطانی) مبتلا می شوند. به همین خاطر هرگونه تغییر ایجاد شده در این خال هاو یا از بین بردن خال باید توسط متخصص پوست برای بررسی احتمال ابتلا به سرطان پوست معاینه شود و بعد اگهر موردی نبود آن را بردارد.

علل ایجاد خال های گوشتی سلول های پوستیی هستند که به صورت گروهی به جای پخش شدن در پوست در یک نقطه تجمع می کنند. این سلول ها در اصطلاح ملانوسیت نامیده می شوند و دارای رنگ دانه هایی هستند که در ابتدا به رنگ طبیعی پوست است. خال ها ممکن است در ادامه در نتیجه قرار گرفتن در معرض نور خورشید در طول سال های ۳ تا ۹ سالگی یا در زمان بارداری تیره تر شوند.

IMG_2571

خال سرطانی

اکثر خال ها خوش خیم و بی خطر (غیر سرطانی) هستند. فقط خال هایی از نظر پزشکی نگرانی محسوب می شوند که دارای ظاهری متفاوت نسبت به سایر خال های بدن باشند یا خال هایی که بعد از سن ۲۰ سالگی نمایان می شوند. اگر شما متوجه ایجاد تغییر در رنگ، ضخامت، اندازه یا ظاهر خال خود شدید، باید با یک متخصص پوست در این رابطه ملاقات کنید. شما همچنین باید وضعیت خال های خود را در صورتی که خال ها دچار خون ریزی، ترشح، خارش، درد یا حساسیت شدند، توسط پزشک متخصص مورد معاینه قرار دهید. وضعیت پوست خود را با یک آینه معاینه کنید یا از سایرین بخواهید به شما در این زمینه کمک کنند. بطور خاص به ناحیه هایی از پوست خود توجه کنید که اغلب در معرض نور خورشید هستند. برای مثال دست ها، بازوها، سینه، گردن، صورت و گوش ها معمولاً در معرض تابش نور خورشید می باشند. اگر وضعیت خال های شما با گذشت زمان تغییر نکرده است، نیازی به نگرانی درباره آنها نیست. به هر حال موارد زیر از علائم با اهمیتی هستند که می توانند نشان دهنده ایجاد مشکل برای شما در ارتباط با وضعیت خال ها باشند. اگر یک خال در بدن شما یکی از علائم زیر را داشت، بلافاصله لازم است موضوع را با متخصص پوست در میان گذارید:

تقارن: هنگامی که نصف یک خال با نصف دیگر آن مطابقت نداشته باشد.
مرز: هنگامی که مرز یا لبه خال ناهموار شده، شفاف یا نامنظم باشد.
رنگ: هنگامی که رنگ خال در تمام سطح آن مشابه نباشد یا اگر در این رنگ سایه هایی به رنگ برنزه، قهوه ای، سیاه، آبی، سفید یا قرمز وجود داشته باشد.
ضخامت: اگر ضخامت یک خال بزرگ از پاک کن یک مداد باشد.
تکامل: اگر خال ها در حال بزرگ شدن باشند؛ یا وضعیت آنها با گذشت زمان تغییر کنند.

رایج ترین محل شکل گیری ملانوم (یک نوع از سرطان پوست) در مردان در کمر و در زنان در پایین پا است. ملانوم رایج ترین نوع سرطان در زنان در سنین بین ۲۵ تا ۲۹ سال می باشد.

روش های برداشتن خال

اگرچه درمان خال صورت برای بیمارانی که به ملانوم مبتلا شده اند ضروری است، بسیاری از بیماران ترجیح می دهند به عنوان یک اقدام احتیاطی یا به دلیل اینکه ظاهر خال خود را دوست ندارند، اقدام به برداشتن خال صورت یا بدن نمایند. برای افرادی که می خواهند بنا به دلایل زیبایی خال خود را بردارند، روش های جراحی، لیزر یا طبیعی برای برداشتن خال آنها مورد استفاده قرار می گیرد. بیمارانیکه خال های سرطانی دارند، جراحی تنها راه موثر برای برداشتن خال است. روش های مختلفی برای برداشتن خال وجود دارد. هر کدام از این روش ها مزایا و معایب خاص خود را دارند. شما باید هر روش را به دقت مورد بررسی قرار دهید تا متوجه شوید که کدام روش برای مورد مخصوص شما مناسب تر است. از عمل جراحی برای برداشتن خال گوشتی نیز می توان استفاده می شود. دلیل انجام این عمل جراحی می تواند به خاطر ایجاد تغییرات در ظاهر یا رنگ، یا ناهموار شدن، وجود درد یا ایجاد مشکلات حرکتی برای فرد باشد. برداشتن یک خال گوشتی در عمل جراحی زیبایی معمولاً به سرعت و ساده انجام می شود. این نوع جراحی بر روی بیماران یک عمل سرپایی است که نیاز به بستری شدن در بیمارستان ندارد. این عمل جراحی معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود، به این معنی که ناحیه مورد نظر پوست در حالی که شما بیدار و هوشیار هستید، بطور کامل بی حس می شود. از داروهای بی حس می توان همراه با یک بی هوشی موضعی برای احساس راحتی بیشتر بیمار در طول عمل جراحی استفاده کرد. در اکثر موارد، برای این عمل جراحی استفاده از بی حس یا بی هوشی موضعی نیاز نیست. تصمیم گیری درباره این موضوع بستگی به روش درمان خال انتخاب شده و اندازه، موقعیت و تعداد خال های گوشتی دارد که قصد برداشتن آنها در عمل جراحی وجود دارد. تکنیک دقیق مورد استفاده برای برداشتن خال گوشتی بستگی به عواملی همچون شرایط بیمار، اندازه و موقعیت خال در بدن دارد. اکثر خال ها با استفاده از یک چاقوی جراحی برداشته می شوند و سپس محل آن با بخیه بسته می شود. بعضی خال ها ممکن است تا سطح پوست برداشته شوند. در عوض برای برداشتن برخی خال های دیگر، می توان خال را با نیتروژن مایع منجمد کرد یا به وسیله ی برداشتن خال صورت با لیزر استفاده کرد. در نتیجه این عمل جراحی معمولاً زخم بر روی پوست ایجاد می شود. میزان بزرگی و قابل توجه بودن این زخم بستگی به نوع عمل جراحی دارد. به این ترتیب یک زخم بر روی پوست ایجاد می شود که معمولاً در طول یک یا دو هفته ترمیم و بهبود پیدا می کند. هر گونه ورم ایجاد شده در محل جراحی در طول چند هفته بطور کامل بر طرف می شود. اکثر زخم های ایجاد شده در طول یک سال پس از عمل جراحی بطور چشمگیر بهبود پیدا کرده و اثری از آنها باقی نمی ماند.

شما می توانید برای برداشتن خال صورت یا بدن از جراح زیبایی یا متخصص امراض پوستی کمک بگیرد. این افراد عموما روش های متعددی را عرضه می کنند و شما باید از بین انها روش مورد نظر خود را انتخاب کنید. هزینه درمان، میزان درد، طول درمان، احتمال ایجاد جای زخم، احتمال بازگشت خال مسائلی هستند که باید قبل از تصمیم گیری در مورد آنها با پزشک صحبت کنید. شما می توانید خال های خود را داغ کنید و بسوزانید. یا می توانید آنها را اصلاح کنید و از بین ببرید یا اینکه آنها را برش بزنید. یا از طریق سرما درمانی یا لیزر درمانی آنها را بردارید. در صورتی که برای این روش ها امادگی ندارید، می توانید از کرم های برطرف کردن خال استفاده کنید. روش های متعددی برای برداشتن خال وجود دارد. در صورت ابراز علاقه، پزشک در مورد مزایا و معایب این روش ها به شما توضیح خواهد داد. مطمئن شوید که قبلا از تصمیم گیری و انتخاب روش دقیقا می دانید چه کاری می خواهید انجام دهید.

در صورتی که علائم عفونت، تخلیه، خونریزی، مایع بد بوی ناشی از زخم و تب را مشاهده کردید بهتر است به پزشک مراجعه کنید.

mole-removal-london2

برداشتن خال گوشتی

برای درمان یک خال گوشتی، ابتدا از خال نمونه برداری می شود تا به این ترتیب متخصص پوست بتواند وضعیت بافت خال را در زیر میکروسکوپ مورد بررسی دقیق قرار دهد. نمونه برداری یک عمل جراحی ساده است. اگر متخصص پوست تشخیص دهد که احتمال سرطانی بودن خال وجود دارد، برداشتن خال باعث می شود سرطان در بدن پخش نشود. اگر خال سرطانی باشد، کل خال باید برداشته شود.
روش طبیعی

تنوعی از کرم ها و چسب های طبیعی مخصوص برداشتن خال صورت و بدن در بازار موجود است و اغلب آنها حاوی سرخ بن هستند سرخ بن یک گیاه دارویی جنگلی است که در شمال آمریکا و کانادا رشد می کند. سرخ بن در پزشکی جایگزین به عنوان روشی طبیعی برای برداشتن خال صورت و بدن برای چندین نسل مورد استفاده قرار گرفته است و اکنون برای مصرف خانگی موجود است. این روش بسته به نوع محصولی که خریداری می کنید متغیر است. در چسب سرخ بن، روش برداشتن خال به صورت زیر است:

چسب را بر روی خال بمالید و آن را با یک بانداژ بپوشانید. این کار را به مدت سه روز انجام دهید و هر بار قبل از مالیدن چسب باید ناحیه مورد نظر را با هیدروژن پروکسید بشوئید. ناحیه انتهای خال ملتهب می شود و خال کم رنگ می شود و می افتد. عموما جای زخم کوچکی ایچاد می شود و آسیبی به بافت وارد نمی شود. از آنجایی که در مورد اثر گیاه سرخ بن یا محلول های برداشتن خال طبیعی دیگر اطلاعات کمی در دسترس است، از این روش برای برداشتن خال های که احتمال سرطانی بودن آنها می رود، نباید استفاده کرد. در صورتی که فکر می کنید خالی سرطانی دارید در مورد روش بیوپسی و درمان خال با جراحی با متخصص امراض پوستی مشورت کنید.

لیزر

گاهی اوقات، خال ها با بی حس کردن پوست و حذف بخش رشد کرده با قیچی یا با چاقوی جراحی برداشته می شوند. هنگامی که این کار انجام شود، محل خال توسط بدن درمان می شود و در نهایت یک زخم هموار از آن باقی می ماند. در سایر مواردی که نیاز به برداشتن کامل یک خال وجود دارد، کل ضخامت یک خال برداشته می شود. انجام این کار می تواند یک زخم بسیار بزرگ را به همراه داشته باشد که باعث می شود ناحیه اطراف آن ضعیف و غیر عادی به نظر برسد. یک روش جراحی جایگزین مناسب دیگر برای برداشتن خال که می تواند جراحت یا زخم به همراه نداشته باشد، عمل جراحی برداشتن خال با استفاده از لیزر است که در نتیجه آن بیمار درد کمتری را احساس می کند. روش لیزر خال های صورت بیشتر مناسب خال های صاف و قهوه ای یا سیاه رنگ است. برداشتن کامل خال معمولا بین یک تا سه جلسه درمان نیاز دارد. معمولا، برداشتن خال با لیزر برای خال های بسیار بزرگ یا خال هایی که از پوست بیرون زده اند مناسب نیست.

روش برداشتن خال با لیزر

یکی از روش هایی است که عموما توصیه می شود. این روش شامل استفاده از نور لیزر است که مستقیما به خال تابیده می شود تا آن را گرم کند و در نهایت آن را بترکاند. این روش بدون درد است، در آن نیازی به برش پوست یا بخیه نیست و از این رو خطر ایجاد جای زخم در آن کمتر است.

روش برداشتن خال با لیزر برای بعضی از خال ها نسبت به خال های دیگر بیشتر توصیه می شود. این روش برای خال های تازه بوجود آمده و همچنین خال هایی که قطر کوچکی دارند و صاف هستند، بیشتر توصیه می شود. عموما این روش برای خال های قدیمی یا خال های برجسته و برآمده چندان توصیه نمی شود. این روش برای خال هایی که شکلی غیرمعمولی دارند و پیش از این پزشک آنها را معاینه نکرده است توصیه نمی شود. یک داروی بیهوشی سطحی در ناحیه تزریق می شود تا ناحیه بی حس شود. سپس یک پرتو لیزر بر خال تابانده می شود تا رنگدانه قهوه ای رنگ را کاهش دهد یا از بین ببرد. مدت زمان این روش به میزان بزرگی و شدت خال بستگی دارد.

این روش دردناک نیست. بعضی از بیماران گزارش کرده اند که با تاباندن پرتو لیزر برای یک لحظه دچار درد شدید شده اند. بعضی از بیماران احساسی شبیه به وقتی را داشتند که یک کش لاستیکی به صورت برخورد می کند. پس از آن، از لیزر برای برداشتن رنگ دانه های موجود در خال استفاده می شود. در ادامه رنگ دانه های خال توسط سیستم درمان طبیعی بدن از بین می روند. به این ترتیب یک زخم در روی خال ایجاد می شود که با گذشت زمان ترمیم شده و محو می شود. پس از درمان، متوجه می شود که ناحیه مورد نظر کمی قرمز رنگ شده است. در جایی که خال پیش از این حضور داشته است یک پوست زخم ایجاد می شود. این پوست زخم در نهایت پس از چند هفته می افتد. برای برداشتن کامل خال به چندین جلسه لیزردرمانی نیاز است. پوست جدید زیر خال بسیار حساس و ملتهب است. قرار گرفتن ان در معرض خورشید بسیار مضر مخصوصا در این مرحله بسیار مضر است. شما در این مرحله باید از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید خودداری کنید. در صورتی که این کار برای شما امکان پذیر نیست، مطمئن شوید که حداقل به مدت یک ماه و نیم پس از برداشن خال از کرم ضد آفتاب استفاده می کنید . این عمل جراحی معمولاً بی خطر و ایمن است و احتمال ایجاد زخم و جراحت به خاطر آن حداقل است (در حدود ۱ درصد). دردناک بودن یا نبودن این عمل جراحی بستگی زیاد به آستانه درد بیمار دارد. بعضی افراد وجود احساس درد ناچیز را در طول عمل جراحی گزارش کرده اند که شبیه این است که یک نفر یک کش پلاستیکی را بر روی پوست شما می کشد. مزیت اصلی عمل جراحی برداشتن خال با لیزر در این است که این روش درمانی غیر تهاجمی است. به خاطر این که در این روش نیاز به ایجاد شکاف یا سوزاندن پوست نیست، خطر ایجاد عفونت در روش برداشتن خال با لیزر به شدت کاهش پیدا می کند. پرتوی لیزر همچنین توانایی رسیدن به نقاطی از بدن همچون صورت یا بینی را دارد که ممکن است درمان این نقاط با استفاده از سایر روش های موجود دشوار باشد. در نهایت، در این حالت امکان برداشتن چند خال در طول یک جلسه درمانی وجود دارد. یکی از مشکلات اصلی برداشتن خال با لیزر در این است که پرتو لیزر نمی تواند به نقاط عمیق پوست برسد. بنابراین، از این روش فقط می توان برای مسطح کردن خال های گوشتی موجود در سطح پوست استفاده کرد. در نتیجه اگر خال گوشتی بیمار دارای ریشه های عمیق باشد، دیگر نمی توان از لیزر درمانی برای برداشتن خال استفاده کرد.

images-(11)

جراحی

سه روش برای برداشتن خال صورت و بدن با جراحی وجود دارد: خارج سازی کامل تراشه ای، بیوپسی پانچ و جراحی برشی .

• روش خارج سازی کامل تراشه ای برای خال هایی مورد استفاده قرار می گیرد که از پوست بیرون زده اند. در این روش، پزشک در ناحیه مجاور خال از بیهوشی موضعی استفاده می کند و از چاقوی جراحی تیز و کوچک برای برش سطح خال و همسطح سازی آن با پوست مجاور استفاده می کند.

• روش بیوپسی پانج معمولا برای خال های پوستی کوچکتر مورد استفاده قرار می گیرد و شامل استفاده از یک دستگاه مخصوص برای پانچ قطعه مکعبی شکلی از پوست است.

• خال های پوستی که صاف یا بدخیم هستند عموما با روش جراحی همراه با برش برداشته می شوند. در این روش جراح خال را به طور کامل برش می زند و زخم را با بخیه می بندد.

مراقبت های پس از برداشتن خال صورت یا بدن: مراقبت های خانگی

پس از برداشتن خال، شما باید یک پماد آنتی بیوتیک روی زخم بمالید و روی آن را با بانداژ بپوشانید. پزشک در مورد نحوه این کار شما را راهنمایی خواهد کرد.

• برداشتن خال های ساده عموما به مراقبت های بعدی نیاز ندارند، اما این مساله به نوع خال بستگی دارد. در صورتی که در حین بررسی بافت مساله غیرمعمولی یافت شد، شما برای بررسی مجدد ناحیه و معاینه کلی بقیه بدن خود باید به پزشک مراجعه کنید.

• جلسات بعدی به ناحیه ای که بخیه شده و نوع بخیه مورد استفاده بستگی دارد. بخیه های خال صورت را عموما می توان در عرض چهار تا هفت روز باز کرد. بخیه های نواحی دیگر بدن را بسته به نوع بخیه مورد استفاده و نظر جراح بین هشت تا ۲۱ روز باز کرد.

• در طول دوره بهبودی، باید مواظب باشید که ناحیه مورد نظر کثیف نشود. از آسیب به ناحیه و استرس و فشار روانی غیرضروری پرهیز کنید.
عوارض و خطرات

هر ساله هزاران مورد عمل جراحی برداشتن خال صورت و بدن بطور موفقیت آمیز بدون مشاهده مشکلات یا عوارض جدی انجام می شود. معمولاً جراح با شما درباره خطرات هر روش جراحی و عوارض جانبی آن صحبت می کند و بهترین روش را برای درمان شما تجویز می کند. در صورتی که برداشتن خال با لیزر برای شما بهترین روش باشد پزشک ار روش های دیگر استفاده نخاهد کرد. همچنین نمونه هایی از خال برداشته شده ممکن است برای بررسی به آزمایشگاه ارسال شود.

 

 

  • توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به  خال هستید و مایل به درمان آن می باشید :
  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

2019-07-21

توصیه های بعد کاشت مو

کمپرس يخ برروی پانسمان موجود در منطقه کاشت در قسمت جلوی سر ساعتی يکبار هر نوبت بيست دقيقه بلافاصله پس از اتمام کاشت مو تا وقت خوابيدن در روز اول مفيد بوده و اکیداً توصيه می شود.

برای دو هفته محل برداشت مو در پشت سر را به طور مرتب در طول روز و شب، گرم و مرطوب نگه داريد. کمپرس با حوله گرم و خيس و يا اسفنج مرطوب و گرم برای اين منظور مفيد هستند.گرم و مرطوب نگه داشتن موضع برداشت مو کمک شايانی به بهبود سريعتر زخمها کرده و اسکار  (جوشگاه)  محل برداشت نيز کمتر مشخص خواهد شد.

بهتر است که پس از کاشت مو مابقی روز را در منزل استراحت کرده و در چند شب اول هنگام استراحت دو بالش نرم طوري زير سر قرار داده شود كه به حالت نيمه نشسته بخوابيد (زاویه۴۵ درجه ). براي يك هفته از انجام اعمالی که ممکن است باعث خونريزی در محل کاشت مو شوند اکيداً خودداری شود مثل کارهاي سنگين كه نياز به زور زدن و فشارآوردن زياد دارد، حركات سريع و سرفه هاي شديد و خم شدن زياد در حالت ايستاده مانند بستن بند کفش يا برداشتن اجسام از روی زمين.

 روز بعد از پيوند جهت برداشت پانسمان سر مراجعه شود، پس از شستشوی اوليه در کلينيک لازم است كه محل کاشت مو روزانه با شامپوي بچه به صورت ملايم و با فشار کم شسته شود. طريقه صحيح شستشوي سر آموزش داده خواهد شد. شستن مرتب سر به خصوص در منطقه کاشت از اهميت زيادی برخوردار است و برخلاف تصور بيماران اگر به درستی انجام شود نه تنها موجب بيرون آمدن موهای کاشته شده نخواهد شد بلکه باعث زدوده شدن لکه های خون، بتادين، دَلَمه و سايرآثار به جا مانده از جراحی نيز شده و خارش احتمالی پس ازکاشت مو را نيز تخفيف می دهد.  اگر بيمار سرش را خوب بشويد ۴- ۳ روز بعد از عمل منطقه کاشت مو کاملاً تميز بوده فقط کمی قرمز و ملتهب است ولی درصورت عدم شستشوی کافی منطقه کاشت مو پُر از پوسته، شوره و چربی است و لذا احتمال دارد که بعداً دچارجوشهای چرکی و کيست مويی شود که درمان آنها بسيار سخت است و احتمال آسيب رسيدن به موهای کاشته شده نيز می رود.

معمولاً ۲- ۱ هفته طول مي کشد تا قرمزی و التهاب سر به طور کامل برطرف گردد. برای پوشانيدن محل کاشت می توانيد از کلاه معمولی استفاده کنيد.کلاه بايستی لبه دار، از جنس پارچه ای قابل شستشو، نرم و تا حدامکان گشاد بوده بطوریکه باموهای کاشته شده تماس نداشته باشد.کلاه را بايستی  هرروز بشویید.

كَبَره(کِراست ) هايي كه در محل كاشت مو وجود دارند با شستشوي ملايم روزانه درعرض چند روز خود به خود افتاده و لذا از كندن ودستکاری آنها اكيداً خودداري شود. کلاه گيس در هفته اول ممنوع و درصورتیکه بيمار بخواهد در هفته دوم از آن استفاده نمايد بهتر است که از ۱۲ ساعت در روز بيشتر نباشد، از هفته سوم کلاه گيس آزاد است.

فعاليت بدنی شديد و ورزش تا يک هفته ممنوع و سپس ورزش سبک (به جزشنا)  با احتياط از نظر ضربه به سر آزاد است، پس از دو هفته همه نوع ورزش مجاز می باشد،قراردادن منطقه کاشت مو در معرض هوای آزاد و نور خورشيد بسيار مفيد است. بعد از کاشت موی طبيعی مرخصي از محل كار لازم نبوده، معمولاً مشکل خاصی پيش نيامده و فرد می تواند يک الی دو روز بعد به سرکارش بازگردد.

توصیه می شود بیماران حداقل تا سه هفته از استعمال سیگار خودداری کنند. سیگار باعث می شود خون یا اکسیژن لازم به پوست سر و به ریشه موها   نرسد.

نتیجه نهایی عمل پس از ۹ ماه تا ۱ سال مشخص می شود. البته گاهی رویش موهای جدید تا یک ونیم سال ادامه می یابد. در این موقع ضخامت، رنگ و سرعت رشد موها کاملا طبیعی است. موهای کاشته شده دائمی و قابل رشد هستند، به طور طبیعی روزانه ۶۰ تا ۱۰۰ تار مو می ریزد، این مساله مربوط به چرخه رشد موها بوده و جایگزین می شود.

نکات بسیار مهم  :

۱)   همانطور که گفته شد موهاي كاشته شده در چند روز اول بعد از کاشت مو، شروع به رشدكرده و بلندتر ميشوند ولي معمولاً پس از ۳- ۲ هفته اين موها وارد حالت استراحت شده و به تدريج مي افتند. رشد مجددموهاي کاشته شده به تدريج و آهسته از سه ماه بعد شروع و رشد کامل موها حدود ۹- ۶ ماه به طول می انجامد.

موهاي جديد در ابتدا نازک و کمرنگ بوده و ممكن است با سرعتهاي متفاوت رشد كرده و نيز گاهي از نظررنگ، ضخامت و قوام در اوايل رشد با يكديگر فرق دارند ولي در اكثر موارد اين مسائل همگي رفع مي گردند.

۲)   در افرادي كه موهاي كم پشت و نازك دارند (و اكثريت بيماران كاشت مو را همين افراد تشكيل مي دهند) حدود يك ماه پس از پيوند ممكن است موهاي قبلي وی نيز در اثر استرس، داروهای تجويز شده و گاهی هم به دلايل نامعلوم وارد حالت استراحت شده و بريزند. اين ريزش مو طبيعی بوده و به دلايل نامعلوم در خانم ها بيشتر رخ مي دهد. اين وضعيت ممكن است ۶- ۴ ماه طول بكشد و در جريان آن ظاهراً محلي كه موها كاشته شده است به نظر كم پشت تر مي آيد. اين کم پشتي ناراحت کننده ولی موقتي بوده و با بيرون آمدن موها از حالت استراحت و رشد موهاي كاشته شده, نماي محل كاشت مو به حالت عادي در مي آيد.

معمولاً برای تقويت موهای قبلی فرد از داروهای تقويت کننده مو مانند ماينوکسيديل، فيناسترايد و انواع مواد مغذی مو و ويتامي نها به مدت شش ماه الی دو سال استفاده می شود. به دليل اثر موقتی محلول ماينوکسيديل و قرص فيناسترايد در اکثريت موارد لازم است که مصرف اين داروها برای مدت های طولانی (گاهی همه عمر) ادامه پيدا کند. بيماران محترم بايستی توجه کنند که تقويت کردن موهای قبلی فرد در زيباتر نشان دادن نتيجه کاشت مو تأثير به سزايی داشته و هميشه توصيه به استفاده از آنها می شود. دليل اين امر آن است که موهای ظريف و نازک قبلی فرد ( که مابين موهای کاشته شده قرار دارند ) با اين داروها ضخيم تر و پررنگ تر شده و لذا نمای منطقه کاشت را بهتر می کنند.

۳)    پس ازاينكه موهاي كاشته شده رشد كردند، مي توان آنها را شست،كوتاه کرد، سشوار کشيد و شكل و فرم داد. به طورکلی ۱۲ – ۹ ماه پس از پيوند قسمت طاس کاملاً حالت و رشد طبيعی خود را به دست می آورد.

۴)   در هرجلسه کاشت موی طبيعی بسته به روش انجام شده FUT يا FIT  و سایر عوامل گفته شده ۶– ۳ هزار تارمو کاشته می شود.

۵)   موهايي كه در حال حاضر (قبل ازکاشت مو) در ناحيه كم مو وجود دارند، ممكن است به مرور زمان و در طي سالهاي آينده (به همان دليلي كه ازقبل موها دچار كم پشتي و ريزش شده بودند) ريخته و كمتر شوند، اين مطلب هيچگونه ارتباطي با پيوند مو در حال حاضر نداشته و در صورت بروز آن جهت پرپشت شدن مجدد موهاي سر نياز به کاشت موی مجدد خواهد بود.

۶)   بيمار بايستی هميشه احتمال نياز به جلسات بعدی کاشت مو را در نظر داشته باشد، فاکتورهای زيادی در اين احتمال دخالت دارند از قبيل: شدت و نوع ريزش موی شخص، سن بيمار، توقعات و انتظارات وی، وضعيت روحی و روانی فرد، مشخصات پوست و موی منطقه دهنده (بانک مو) و گيرنده (طاس) ، سابقه قبلی کاشت مو و متد اجرای آن و مدل موی بيمار.

به طورکلی افراد بزرگسال با طاسی نسبتاً وسيع نسبت به افراد جوان با ريزش موی خفيف کانديد مناسبتری برای کاشت مو در يک جلسه هستند. علت اين است که توقعات فرد بزرگسال منطقیتر بوده و با اندکی پوشش موها برروی سرش راضی خواهد شد، الگوی ريزش موی وی ثابت و پايدار است و لذا احتياج به برنامه ريزی درازمدت نداشته و با يک جلسه کاشت مو با هر روشی می توان احتياجات وی را برطرف نمود. از طرف ديگر در يک فرد جوان با ريزش موی فعال اين امکان هست که در آينده موهای موجود ريخته شده و لذا نياز به جلسات بعدی کاشت مو وجود داشته باشد. در اين موارد اصرار بيمار به کاشت موی متراکم در يک جلسه و در يک منطقه محدود کار درستی نبوده و به صلاح وی نيست زيرا اولاً با وسيع شدن مناطق طاس، ناحيه کاشته شده ( که دارای موهای متراکم است ) نمای بدی پيدا خواهد نمود و ثانياً به دليل مصرف شدن تعداد زيادی از موهای ناحيه دهنده در جلسه اول بانک موی فرد جوابگوی پوشش مناطق طاس جديد نبوده و اين مناطق تا حد زيادی بدون پوشش خواهند ماند.

بيماران جوان دارای شرايط فوق بايستی درک کنند که در جلسه اول کاشت مو بايد يک تراکم متوسط ايجاد کرد تا موهای ارزشمند ناحيه دهنده محفوظ بمانند و در ضمن وی در آينده نياز به دو يا چندجلسه ديگر پیوندمو خواهد داشت تا بتوان سير پيشرونده ريزش موها را به صورت متناسب جبران نمود.

در مواردی که موهای ناحيه دهنده نازک، کرکی، کم رنگ و به تعداد اندک می باشند و يا پوست اين منطقه از انعطاف پذيری کمی برخوردار است با يک جلسه نمی توان کاشت مو را تکميل نموده و لذا نياز به جلسات بعدی می باشد. از سوی ديگر اختلاف اندک رنگ پوست با رنگ مو، مجعدبودن مو، زبر و قطور بودن موها، رنگ موی طلايی، جوگندمی و خاکستری از عواملی هستندکه کمک می کنند تعداد جلسات مورد نياز برای پوشانيدن منطقه طاس کاهش پيدا کند.

اگر فرد موهای جلوی سرش را به يک سمت شانه می کند درجلسه اول کاشت مو می توان پوشش خوبی برای طاسی جلوی سر ايجاد کرد زيرا موهای کاشته شده روی هم را می پوشانند ولی منطقه طاس فرق سر خالی خواهد ماند و لذا نياز به جلسه دوم خواهد بود. از سوی ديگر در بيماری که موهايش را رو به بالا مدل می دهد با کاشت مو در جلوی سر در يک جلسه پوشش (تراکم) ظاهری موها در جلوی سر متوسط به نظر آمده ولی درعوض وی می تواند طاسی فرق سر را با بلندکردن موهای جلو و طرفين سر تا حدی پنهان کند و لذا نياز فوری به جلسات بعدی نخواهد داشت.

فاصله بين جلسات بستگی به شرايط روحی، بدنی و وضعيت مالی فرد داشته و از سوی ديگر شدت و وسعت طاسی وی، وضعيت پوست منطقه دهنده و گيرنده و روش مورد استفاده ( FUT يا FIT ) نيز در اين مسئله دخالت دارند. اين فاصله از ۳- ۲ روز تا ۱۲ – ۹ ماه و گاهی سالها متغير است.


2019-07-21

lichen-planus-landing

لیکن پلان

لیکن پلان (Lichen planus) یا خزه پوستی یک بیماری التهابی نسبتاً شایع پوست و مخاط است. اگرچه این بیماری غالباً در افراد میانسال رخ می‌دهد، اما احتمال ابتلاء در هر سنی وجود دارد.
واژه لیکن پلان از یونانی و لاتین و به معنی «خزه تخت و صاف» است.

lichen-planus-landing

بیماری زایی
لیکن پلان یک بیماری خودایمنی است. این بدان معنی است که سیستم ایمنی بدن در طی این بیماری علیه بخش‌های طبیعی پوست، مخاط، مو و یا ناخن خود فرد فعال می‌شوند. البته گاهی اوقات این روند بر اثر ورود یک عامل خارجی مثل دارو یا یک عامل میکربی آغاز می‌شود. به نظر نمی‌رسد توارث و تغذیه در ایجاد آن نقشی داشته باشند.

علت بیماری
علت اصلی این بیماری تاکنون ناشناخته باقی‌مانده است. قابل ذکر است که این بیماری واگیر نیست. یعنی از شخصی به شخص دیگر انتقال نمی‌یابد و استرس می‌تواند این بیماری را بدتر کند. این امکان نیز وجود دارد که این بیماری با ویروس هپاتیت c ارتباط داشته باشد. این ویروس عامل ایجاد بیماری‌های کبدی است. بعضی از داروها نیز امکان به وجود آمدن این بیماری را افزایش می‌دهند که باید با پزشک در این مورد مشورت کرد.

علائم
لیکن پلان معمولاً با ضایعات برجسته بنفش رنگی که اغلب بسیار خارش دار هم هستند بروز می‌کند. هرچند در افراد مختلف ممکن است به اشکال گوناگون تظاهر پیدا کند.
این بیماری هر نقطه‌ای از بدن را ممکن است درگیر کند اما معمولاً بطور کلاسیک مچ دست و پا را درگیر می‌کند. گاه در محل خراش پوست ضایعات لیکن پلان ایجاد می‌شود که به این پدیده فنومن کوبنر می‌گویند. ممکن است تنها ناحیه‌ای از مچ دست و پا درگیر باشد و یا اینکه برعکس تقریباً تمام سطح پوست مبتلا باشد. این بیماری ممکن است مو، ناخن و بخصوص مخاط دهان و ناحیه تناسلی را هم درگیر کند.

648x364_Lichen_Planus
تظاهرات بالینی
برخلاف ضایعات اگزمایی، ضایعات لیکن‌پلان به صورت پاپول و به شکل مسطح و قطر کمتر از یک سانتی‌متر است. رنگ ضایعات لیکن‌پلان بنفش مایل به قهوه‌ای است با شبکه‌ای از خطوط سفیدرنگ. خارش این ضایعات به حدی نیست که به خراشیدن منتهی شود و معمولاً در نواحی مچ دست و پا و کمر دیده می‌شود. حتی اشکالی از لیکن پلان وجود دارد که خود را تنها به شکل تیره‌شدن پوست نشان می‌دهد.

درمان
لیکن پلان یک بیماری مزمن است اما در بسیاری از موارد طی دو سال کاملاً از بین می‌رود. در درمان این بیماری معمولاً از کورتون موضعی و گاهی از استرویید خوراکی استفاده می‌شود، اغلب می‌توان خارش را با آنتی هیستامین خوراکی کنترل کرد و ظاهر ضایعات را بهبود بخشید.

توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل در صورتی که مبتلا به لیکن پلان هستید و مایل به درمان آن میباشید :

  •    اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

2019-07-21

528036_9yBpLnTp

عفونت هاي ويروسي

 

عفونت قارچی یا باکتریایی پوست
عفونت هاي ويروسي و عفونتهاي ميكروبي و عفونتهاي قارچي ،عفونت پوست در اثر عوامل میکروبی مختلف از جمله قارچ ها و باکتری ها ایجاد می شود. هر کدام از این عفونت ها علائم مخصوص به خود را دارند و راه های درمانی آنها متفاوت است.

عفونت قارچی پوست يا عفونت پوست در اثر قارچ ها
بیشتر عفونت‌های قارچی نقاط دایره شکلی را روی پوست ایجاد می‌کنند که معمولا زبر و قرمز بوده و با خارش همراهند.
پزشک با معاینه ناحیه عفونی، گرفتن نمونه و مشاهده آن زیر میکروسکوپ و با کشت سلولی، عفونت‌های قارچی را تشخیص می‌دهد.
به گفته متخصصان، عفونت‌های قارچی واگیردار بوده و از فردی به فرد دیگر، از حیوان به انسان و از خاک به انسان منتقل می‌شود. به عبارتی این قارچ‌ها در پوست، مو، و ناخن انسان‌ها و حیوانات وجود داشته و یا در خاک یافت می‌شود.

alopecia-areata-2

عفونت‌های قارچی معمولاً با کرم‌های ضد قارچ در مدت دو هفته درمان می‌شوند. ولی در مواردی که این عفونت‌ها به درمان‌های موضعی پاسخ ندهند، پزشک از داروهای خوراکی و قرص جهت درمان استفاده می‌کند. درمان‌های دارویی در یک دوره سه ماهه مورد استفاده قرار می‌گیرد.
برای بهبود عفونت‌های قارچی، باید رطوبت و گرمای بدن را به حداقل برسانید.
سعی کنید از لباس‌های تنگ استفاده نکنید. لباس‌های گشاد، گردش هوای بهتری داشته و تعریق بدن را کاهش می‌دهند.
اگر می‌توانید از ضد عرق‌ها و دئودورانت‌ها استفاده کنید، چربی پوست خود را به حداقل برسانید و کمتر در معرض نور آفتاب قرار گیرید.
وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می شود، تعدادی از این باکتری ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می شوند و موجب بروز علائمی می شوند که آن را عفونت پوست می نامند.

عفونت پوست در اثر باکتری ها
سلولیت (Cellulitis) به معنای عفونت پوست است و معمولا به علت رشد باکتری ها در بافت پوست و زیر پوستی ایجاد می شود.
در روی پوست همه انسان ها، انواع مختلفی از باکتری ها زندگی می کنند که در حالت عادی مشکلی ایجاد نمی کنند و توانایی نفوذ در درون پوست و ایجاد بیماری در آن را ندارند.
وقتی به علت آسیب خارجی، پوست زخم می شود، تعدادی از این باکتری ها به درون پوست رفته و در آنجا رشد کرده، تکثیر می شوند و موجب بروز علائمی می شوند که آن را عفونت پوست می نامند.
شایع‌ترین باکتری که موجب سلولیت یا عفونت پوست می شود، استافیلوکوک و گاهی استرپتوکوک است.

331779_256

علائم عفونت باکتریایی پوست دست
– درد پوست که با فشار به آن بیشتر می شود
– گرم و قرمز شدن پوست
– متورم و سفت و براق شدن پوست
– محدود شدن حرکات انگشتان به دنبال ورم پوست و دردناک شدن حرکات دست
– ورم غدد لنفاوی آرنج و زیر بغل
– ایجاد رگه های قرمزرنگ در ساعد به علت ورم و التهاب رگ های لنفاوی
– علائم سیستمیک عفونت شامل تب، لرز، تعریق، درد عضلانی، ضعف، تهوع و استفراغ

عفونت باکتریایی پوست
عوامل خطر عفونت باکتریایی پوست
– گزش حشرات
– گزیدگی یا گازگرفتن توسط حیوان
– زخم یا خراش پوست
– زخم عمل جراحی
– دیابت
– بیماری های عروقی
– مصرف داروهای کورتونی یا دیگر داروهای تضعیف‌کننده سیستم ایمنی بدن

28

تشخیص عفونت باکتریایی پوست
تشخیص این بیماری معمولا با معاینه بیمار و مشاهده علائم بیماری امکان‌پذیر است.
با این حال ممکن است پزشک معالج برای شما، آزمایشات خونی یا کشت ترشحات احتمالی از محل عفونت را تجویز نماید.

درمان عفونت باکتریایی پوست
درمان سلولیت دست هرچه زودتر باید انجام شود، وگرنه احتمال سرایت عفونت به قسمت های دیگر دست و وخیم تر شدن آن وجود دارد.

528036_9yBpLnTp

راه های درمان عبارتند از :
– درمان اصلی این بیماری تجویر آنتی بیوتیک است. دارو معمولا بصورت خوراکی به بیمار داده می‌شود، ولی در موارد شدید ممکن است لازم شود بیمار در بیمارستان بستری و تحت درمان تزریقی قرار گیرد.
– برای کاهش درد از داروهای مسکن استفاده می شود.
– بیمار باید دست خود را بالاتر از سطح قلبش نگه دارد تا ورم آن کاهش یابد.
– دست باید تا مدتی بی حرکت شود. بی‌حرکت کردن دست معمولا با استفاده از یک آتل یا اسپلینت انجام می‌شود. بعد از برطرف شدن علائم عفونت، حرکات دست به توسط فیزیوتراپ شروع می شود.
در مواردی که به علت شدت عفونت، چرک در زیر پوست جمع می شود، باید با استفاده از جراحی، مواد چرکی تخلیه شوند
سلولیت معمولا در طی ۷ تا ۱۰ روز درمان می شود، ولی در موارد شدید یا وجود بیماری های زمینه ای ممکن است طول درمان بیشتر از این باشد.
در موارد شدید ممکن است سلولیت گسترش یافته و موجب عفونت دیگر نقاط دست شود.

هشدار
مواردی از سلولیت که به دنبال زخمی شدن دست ناشی از گاز گرفتن حیوان یا انسان ایجاد شده است، یا زخم دست بر اثر مشت زدن به دهان و دندان فرد دیگری ایجاد شده است، احتمال شدت یافتن عفونت زیاد است.
علت این است که میکروب هایی که در دهان انسان یا حیوانات وجود دارند می توانند عفونت های بسیار خطرناکی ایجاد کنند. این عفونت ها را باید با دقت و توجه بیشتری درمان کرد.

در موارد زیر بیمار در بیمارستان بستری می شود:
– وضع عمومی بیمار بد باشد مثل تب شدید یا تغییرات فشار خون
– با وجود مصرف آنتی بیوتیک وضعیت بیماری بدتر شود
– بیمارضعف سیستم ایمنی داشته باشد

توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل در صورتی که مبتلا به عفونت های ویروسی ، میکروبی،قارچی هستید و مایل به درمان آن میباشید :

  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

2019-07-21

9cf43f59-0785-4150-8db5-0f57d5ce6b18

ویتیلیگو

پیسی، ازبین رفتن رنگ پوست، لک و پیس یا ویتیلیگو (Vitiligo ) یک اختلال تولید رنگدانه است که در آن ملانوسیت‌ها (سلولهایی که رنگدانه تولید می‌کنند) در قسمتهایی از پوست، غشاهای مخاطی و شبکیه تخریب شده‌اند. در نتیجه  پ پوست در نواحی مختلف بدن ظاهر می‌شوند. مویی که در نواحی مبتلا به پیسی رشد می‌کند معمولاً سفید می‌شود.

علّت بیماری پیسی شناخته نشده‌است، اما پزشکان چندین نظریه متفاوت مطرح کرده‌اند. یک تئوری این است که افراد پادتنهایی (آنتی‌بادی‌هایی) تولید می‌کنند که ملانوسیت‌های بدن خودشان را تخریب می‌کند. تئوری دیگر این است که ملانوسیتها خود به خود تخریب می‌شوند. درنهایت بعضی افراد گزارش کرده‌اند که یک رخداد منفرد از قبیل آفتاب سوختگی یا فشار روحی باعث بروز پیسی شده‌است ولی مورد اخیر از نظر علمی ثابت نشده‌است.

6db6675eea01766ff152678f7f4d405d

درصد افراد مبتلا به پیسی
حدود یک تا دو درصد جمعیت دنیا یا (۵۰-۴۰ میلیون نفر)، به بیماری پیسی مبتلا هستند. ۹۵٪ افراد قبل از ۴۰ سالگی علائم را نشان داده‌اند. بیماری تمام نژادها و هر دو جنس را یکسان تحت تأثیر قرار می‌دهد. به‌نظر می‌رسد پیسی در افراد مبتلا به بیماریهای اتوایمیون شایعتر است . این بیماریهای اتوایمیون عبارت‌اند از: پرکاری غده تیروئید، نارسایی قشر غده فوق کلیه، آلوپسی آره آتا و آنمی پرنسیوز.
پیسی می‌تواند بیماری ارثی باشد یعنی در بین افراد فامیل بروز کند کودکانی که والدینشان مبتلا به این بیماری هستند بیشتر احتمال ابتلا به پیسی دارند. با این حال بیشتر کودکانی که یکی از والدینشان مبتلا به پیسی باشند به بیماری مبتلا نمی‌شوند و بیشتر افراد مبتلا به پیسی سابقه‌ای از این بیماری را در فامیل ندارند.

9cf43f59-0785-4150-8db5-0f57d5ce6b18

علائم بیماری پیسی
معمولاً افراد مبتلا به پیسی اول از همه به رنگدانه‌دار شدن (پیگمانتاسیون) به حالت لکه‌های سفید روی پوستشان توجه می‌کنند. این لکه‌ها بیشتر از همه در مناطق در معرض نور از قبیل دستها پاها بازوها، صورت و لبها شایع هستند. دیگر نقاط شایع لکه‌های سفید عبارت‌اند از زیر بغل و کشاله ران، اطراف دهان و چشم، پره‌های بینی، ناف و نواحی تناسلی.

پیسی معمولاً به یکی از سه الگوی زیر ظاهر می‌شود:

در یک الگو (الگوی کانونی) ناحیه بدون رنگدانه به یک یا تعداد معدودی ناحیه محدود می‌شود. بعضی افراد نواحی بدون رنگدانه را در یک سمت بدن خود دارند (الگوی سگمنتال). اما در بیشتر افراد مبتلا به پیسی نواحی فاقد رنگدانه در قسمت‌های مختلف بدن بوجود می‌آید (الگوی ژنرالیزه). علاوه بر لکه‌های سفید روی پوست، ممکن است افراد مبتلا به برص سفید شدن زودرس موهای سر، ابروها و ریش را داشته باشند. افراد با پوست تیره ممکن است متوجه فقدان رنگ در ناحیه‌ای در داخل دهانشان بشوند.
در برخی افراد لکه‌های فاقد رنگ گسترش نمی‌یابد ولی این اختلال معمولاً پیشرونده‌است و به مرور زمان این لکه‌های سفید به دیگر نواحی بدن گسترش می‌یابند .
در بعضی افراد پیسی به آهستگی طی چند سال گسترش می‌یابد و در برخی دیگر انتشار سریعاً رخ می‌دهد . برخی افراد گزارش کرده‌اند که به‌دنبال دوره‌هایی از استرس فیزیکی یا روحی، به تعداد لکه‌های فاقد رنگدانه اضافه شده‌است.

درمان
بیماران به درمان‌های دارويی، نور درمانی و ليزر درمانی پاسخ میدهند .
هدف اصلي در درمان‌هاي رايج ويتيليگو، بهبود وضعيت ظاهری پوست است و روند درمان نياز به زمان طولانی دارد كه معمولا ۶ تا ۱۸ ماه به طول می انجامد، انتخاب نوع درمان به تعداد، محل و گستردگی ضايعات بستگی دارد.

17588_999

استروئيد موضعی مي‌تواند در برگرداندن رنگ پوست به لكه‌هاي سفيد كمك كند، بخصوص اگر اين درمان در مراحل اوليه بيماري شروع شود. درمان بايد حداقل تا ۳ ماه ادامه يابد تا بهبود قابل ملاحظه ایجاد شود.

با وجود آن كه استفاده از ليزر و نور درمانی (فتوتراپی) مي‌تواند عوارضی را برای شخص به همراه داشته باشد (بخصوص برروی پوست نواحی سالم)، در مواردی كه بيماری شكل گسترده‌ای دارد، انتخاب ديگري براي درمان لكه‌هاي پوستی باقي‌ نمي‌ماند.

یک روش دیگر در موارد مقاوم به درمان عبارت است از بي‌رنگ كردن باقيمانده پوست بدن تا با لكه‌هاي سفيد همرنگ شود. اين روش درماني براي بيماراني كه حداقل ۵۰% پوست آنها گرفتار است، توصيه مي‌شود. به علاوه روش‌هاي ديگري هم به صورت موقت مي‌توانند در اين بيماران موثر باشند مانند استفاده از پوشاننده‌های پوست با مواد آرايشی يا خالكوبي كردن منطقه درگير تا همرنگ پوست شود.

براي حداقل يك سوم بيماراني كه به هيچ كدام از اين روش‌ها، پاسخ درمانی مثبت نمي‌دهند، راهي جز سلول درمانی (استفاده از سلولهای ملانوسیت سالم) باقي‌ نمي‌ماند. البته این روش هنوز در مراحل تحقیقاتی است و هنوز کاملا رایج نیست.

6db6675eea01766ff152678f7f4d405d

 

توصیه های ضروری دکتر بهرام منصوری اصل  در صورتی که مبتلا به  ویتیلیگو  هستید و مایل به درمان آن می باشید :

  • اکیدا توصیه می کنم از اقدامات غیر پزشکی و خودسرانه پرهیز کنید
  • حتما با پزشک مشورت کنید
  • حتما برای تشخیص نوع ضایعه و بررسی ریسک احتمالی به پزشک مراجعه کنید ممکن است نیاز به نمونه برداری و ارزیابی آزمایشگاهی باشد.

logo-white-footer

لورم ایپسوم یا طرح‌ نما به متنی آزمایشی و بی‌معنی در صنعت چاپ، صفحه‌آرایی و طراحی گرافیک گفته می‌شود.لورم ایپسوم یا طرح‌ نما به متنی آزمایشی و بی‌معنی در صنعت چاپ، صفحه‌آرایی و طراحی گرافیک گفته می‌شود.
لورم ایپسوم یا طرح‌ نما به متنی آزمایشی و بی‌معنی در صنعت چاپ، صفحه‌آرایی و طراحی گرافیک گفته می‌شود.

تمامی حقوق مادی و معنوی این سایت متعلق به دکتر بهرام منصوری می باشد